Τα παράδοξα της εποχής μας είναι ότι έχουμε:

Ψηλότερα κτήρια, αλλά κοντύτερο ψυχισμό.
Φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες.
Περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη.
Περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση.
Περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις.
Περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση.
Μεγαλύτερα σπίτια αλλά μικρότερες οικογένειες.
Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.
Πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας.
Μάθει πώς να ‘κερδίζουμε το ψωμί μας’, αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη ζωή.
Υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική.

Επίσης ότι:

Σπαταλούμε περισσότερο, αλλά έχουμε λιγότερα.
Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λιγότερο.
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.
Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό.
Καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας.
Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.
Γίναμε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
Ταξιδεύουμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε τον δρόμο, ώστε να συναντήσουμε ένα νέο γείτονα.

Αυτή είναι η εποχή:

των ψηλών ανθρώπων, και των μικρών χαρακτήρων.
του γρήγορου κέρδους, και των ρηχών σχέσεων.
του κόσμου της ειρήνης, και των εσωτερικών συγκρούσεων.
της περισσότερης άνεσης, και της λιγότερης διασκέδασης.
των περισσότερων ειδών διατροφής, και της λιγότερης θρεπτικότητας.
των δύο εισοδημάτων (και των δύο συζύγων), και των περισσότερων διαζυγίων.
των εντυπωσιακότερων κατοικιών, και τωνδιαλυμένων σπιτιών.
που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα στις αποθήκες.

Πηγή.
http://ipapanik.wordpress.com/2011/01/05/paradoxa-tis-epohis/#more-920