«Η σκανδιναβία είναι μια πράξη που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος πρέπει να αποφεύγει»(Από γυμνάσιο της Λάρνακας Κύπρου)
«Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα»(Απο γυμνάσιο της Αθήνας, 1992)
«Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά»
«Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο πράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του.»(Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)
«Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος»
«Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας»
«Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήτανε αράπικη»
«Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια»
«Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ»(Από διαγώνισμα στην Ιστορία, γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)
«Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, τον φώναζε Χρηστάκη»
«Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό»
«Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης.»(Από διαγώνισμα Β'τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)
«Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νορέγιεφ»
«Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας»(Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)
«Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια»(Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)
«Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι»
«Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος»(Από γυμνάσιο της Πάτρας, 1988)
«Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε»(Από γυμνάσιο της Καλαμάτας, 1991)
«Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι»
«Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά»
«Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο»
«Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι αυτό»
Τρίτη 28 Απριλίου 2009
Κυριακή 26 Απριλίου 2009
«Την άνοιξη, η φύση σε βγάζει από τον τάφο και σου λέει: ζήσε!»
ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ
Συνεντεύξεις: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
«Κατά γενική ομολογία την άνοιξη όλα είναι ανθισμένα, οι άνθρωποι νιώθουν μια ανανέωση, μια ανακούφιση, οι γυναίκες είναι πιο όμορφες κ.λπ.
«Πολλές επαναστατικές κινήσεις γίνονται την άνοιξη, εκφράζοντας την ανάγκη των ανθρώπων για ανόρθωση, για ελευθερία», παρατηρεί ο Μανώλης Ρασούλης Ομως κατά περίεργο λόγο, στο έμπα της άνοιξης το ανθρώπινο στοιχείο βιώνει αυτή την είσοδο στη νέα σεζόν με μια μελαγχολία και ίσως μια δραματικότητα. Οπως το Θείο Δράμα που κορυφώνεται αυτές τις ημέρες. Κάθε άνοιξη (όπως και κάθε Σεπτέμβριο) νιώθω μια μελαγχολία και προσπαθώ να δω τι συμβαίνει: είναι η φύση που σου ανοίγει τα διαφράγματα, σε βγάζει από τη σαρκοφάγο, τον τάφο και σου λέει "τώρα ζήσε, βίωσε". Είναι μια δύσκολη καμπή. Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι νιώθουν αυτό το συναίσθημα το μελαγχολικό και γι' αυτόν τον λόγο έχει τοποθετήσει και η Εκκλησία και το θέμα αυτό του Θείου Δράματος: "Ω, γλυκύ μου έαρ", "Η ζωή εν τάφω" και όλα όσα ζούμε αυτές τις μέρες.
Οταν μάλιστα μπαίνει ο Μάρτης, εγώ θυμάμαι διάφορα περιστατικά που με έχουν σημαδέψει και μπαίνω σε μια δραστηριότητα, σε μια ιδιαίτερη κατάσταση. π.χ. 6 Μαρτίου 1986 είχε έρθει ο δάσκαλός μου, ο Οσο, κυνηγημένος από όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου και ήταν στην Κρήτη, στην Ελούντα. Ο Οσο ήταν ένας φωτισμένος άνθρωπος, ο οποίος δεν παραδεχόταν τον θάνατο κι αυτό είναι μια άλλη διάσταση στη συζητήσή μας αφού κάποια πράγματα πεθαίνουν και ανασταίνονται, όμως κατά τους προσωκρατικούς ζούμε σε ένα αιώνιο παρόν, άρα και τίποτε δεν πεθαίνει, και αυτό το ξέρουν οι μύστες. Οταν συνέλαβαν τον δάσκαλό μου, μετά τον απέλασαν κι αυτό με πλήγωσε. Από τότε, 6 Μαρτίου είναι για μένα μια οριακή στιγμή, μιλάω γι' αυτό το περιστατικό, προσπαθώ να συνεννοηθώ με τους ανθρώπους τι είναι ο θάνατος, η απέλαση, οι δάσκαλοι, το πνεύμα, η άνοιξη.
Στις 6 Μαρτίου 1910 έγινε και το Κιλελέρ και του χρόνου γιορτάζουμε τα 100 χρόνια του. Αρα την άνοιξη γίνονται και διάφορες επαναστατικές κινήσεις όπως είχαμε τον Αθανάσιο Διάκο που είπε το περιβόητο "Για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαριά και βγάζει η γης χορτάρι" κι έχουμε και τον Επιτάφιο του Ρίτσου: "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω". Δηλαδή υπάρχουν και στο εθνικοαπελευθερωτικό και το επαναστατικό κίνημα δείγματα κινητικότητας την άνοιξη, στον πολιτικό τομέα είχαμε τις εμφύλιες συγκρούσεις, κι έτσι έχουμε ένα συνδυασμένο πράγμα. Οπως υπάρχει και το περιβόητο του Ρήγα Φεραίου, "ακόμη τούτη η άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες" που σημαίνει ότι η άνοιξη φέρνει μια ανόρθωση προς τα πάνω. Βέβαια το ενδιαφέρον είναι όλος ο κύκλος των εποχών, γιατί αν δεν είχαμε περάσει τον χειμώνα, τότε και η άνοιξη δεν θα ήταν τόσο επιθυμητή.
Οσο για την Ανάσταση, αυτή σχετίζεται με την εμπειρία του μέσου ανθρώπου, το πώς βιώνει γύρω του το φαινόμενο του θανάτου. Η Εκκλησία, η οποία υποτίθεται ότι διαχειρίζεται τα σπουδαιότερα θέματα, έχει κάνει έναν ιστορικό συμβιβασμό με τη μάζα, τον μέσο άνθρωπο, ότι "κοίταξε να δεις, θα πεθάνεις αλλά θα αναστηθείς". Και μάλιστα έχει πλέον προσθέσει και κάτι που εμένα μου φαίνεται και λιγάκι γκραν γκινιόλ, κωμικό, ότι θα αναστηθείς με την ψυχή αλλά και το σώμα σου. Κάποτε έκανα μια συζήτηση με τον Σαββόπουλο, τότε που περνούσε τον παροξυσμό της ορθοδοξίας και μού 'λεγε "θα αναστηθούμε ψυχή τε και σώματι". Και τού 'λεγα εγώ "καλά, ρε Διονύση, πώς θα αναστηθείς, με τα γυαλιά σου, με τις τιράντες σου, 30 χρονών, 40, όπως συμφέρει εσένα, όπως συμφέρει τον Θεό, πώς ακριβώς, για να ξέρουμε". Στη Δεξαμενή ήμασταν, πίναμε μπίρες και λέγαμε τέτοια.
Αν πάρουμε ότι ο άνθρωπος ανασταίνεται, αλλά χωρίς ανάληψη, χωρίς να διαχυθεί το πλάσμα στον μεγάλο κόσμο, τότε και ο Ιησούς, χωρίς την ανάληψη, θα κωλοβαρούσε σαν το ζόμπι από 'δώ κι από 'κεί, θα επαναλάμβανε τα ίδια και δεν θα υπήρχε και ο σκοπός τού να πάει να θυσιαστεί. Ασε που δεν θυσιάστηκε γιατί ο Χριστός υποτίθεται ήταν Θεός και ήξερε εξ αρχής ότι θα αναστηθεί, και, αφού το ήξερε, τότε τι ακριβώς θυσίασε; Αυτές είναι θεατροποιήσεις των φυσικών νόμων για να έχουμε έναν κώδικα, να μπορούμε να εμψυχωνόμαστε. Αλλά πρέπει να πηγαίνουμε πιο πολύ στο βάθος, να πηγαίνουμε πέρα από τα δεδομένα κλισέ. Γιατί αυτά τα εκκλησιαστικά δόγματα πρέπει κάποια στιγμή να τα ψηλαφούμε και να τα συζητούμε με καλές προθέσεις, όπως κάνουμε τώρα. Θέματα που άπτονται οραμάτων και βαθύτερων μεθέξεων και τα οποία πιστεύω ότι συζητούσαν και βίωναν στα Ελευσίνια Μυστήρια, τότε με τη Δήμητρα, την Περσεφόνη κ.λπ.».
Παρασκευή 24 Απριλίου 2009
εξομολόγηση
Συζητούσαν δυο φίλοι και κάποια στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:
- Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
- Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
- Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
- Δε θά'σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
- Ε, νά! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις για λίγο τον παπά, γιατί
θέλω να πάω με την παπαδιά.
- Πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω.
Και πήγε. Κι όλο θυμόταν και κάποια άλλη αμαρτία, κι άλλη, κι άλλη. Αλλά
κάποια στιγμή δεν άντεξε:
- Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι, διαπράττω και νέα αμαρτία.
- Τι εννοείς τέκνον μου;
- Ε, νά! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και σε καθυστερώ για να πάει αυτός με
την παπαδιά σου! Ήμαρτον!
Και ο παπάς ήρεμος:
- Η γυναίκα σου ζει;;;
- Ναι πάτερ μου!!!
- Τρέξε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου....γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!!!
- Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
- Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
- Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
- Δε θά'σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
- Ε, νά! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις για λίγο τον παπά, γιατί
θέλω να πάω με την παπαδιά.
- Πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω.
Και πήγε. Κι όλο θυμόταν και κάποια άλλη αμαρτία, κι άλλη, κι άλλη. Αλλά
κάποια στιγμή δεν άντεξε:
- Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι, διαπράττω και νέα αμαρτία.
- Τι εννοείς τέκνον μου;
- Ε, νά! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και σε καθυστερώ για να πάει αυτός με
την παπαδιά σου! Ήμαρτον!
Και ο παπάς ήρεμος:
- Η γυναίκα σου ζει;;;
- Ναι πάτερ μου!!!
- Τρέξε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου....γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!!!
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
Ο «θεός» …Φόβος!
Σε Ευρώπη και Αµερική η κρίση είναι οικονοµική.
Στην Ελλάδα, η κρίση είναι µεν ψυχολογική αλλά έχει απτές οικονοµικές επιπτώσεις.
Η σηµερινή κοινωνία έχει «επενδύσει» στο θεό Φόβο! Τα τηλεοπτικά παράθυρα και οι διαφηµίσεις φλερτάρουν γύρω από το φόβο.
Εγκληµατικότητα, οικονοµική καταστροφή, οικολογική καταστροφή, διεφθαρµένοι πολιτικοί και δικαστές, σεισµοί,
διαρρήξεις, οι φουσκωτοί, η τροµοκρατία, οι πληµµύρες, οι πυρκαγιές το καλοκαίρι, η κρατική αναλγησία και …τόσα άλλα!
Συνέχεια το σύστηµα µας υπενθυµίζει πόσο ανασφαλείς είµαστε.
Από τη στιγµή που η ίδια η κοινωνία µας παράγει και µας «πουλάει» φόβο, επόµενο είναι να τον κουβαλάµε συνέχεια µαζί µας.
Στο σπίτι, στη δουλειά. Ειδικά στη δουλειά. Ένας από τους µεγαλύτερους φόβους των ανθρώπων είναι ο φόβος της
αποτυχίας.
Ο συγκεκριµένος φόβος είναι το µονοπάτι που οδηγεί στην ηττοπάθεια και καταστροφή. Ενώ η ίδια η αποτυχία έχειµια υπόσταση, ο φόβος της δεν είναι παρά µια κατάσταση του µυαλού.
Η επιστήµη και η ζωή έχουν αποδείξει πως οάνθρωπος εξελίσσεται και γίνεται αυτό που επαναλαµβανόµενα σκέπτεται.
Τότε, γιατί τότε δεν σκεφτόµαστε συνέχεια τηνεπιτυχία;
Η απάντηση έχει να κάνει µε δυο πράγµατα: Σε τι είδους ερεθίσµατα είµαστε εκτεθειµένοι και πως εµείς οι ίδιοι
προγραµµατίζουµε και κατευθύνουµε τον ίδιο µας τον εαυτό.
Ζούµε σε ένα κόσµο αρνητικού προγραµµατισµού που µας εκθέτει συνέχεια σε αρνητικά ερεθίσµατα. Αυτός ο
προγραµµατισµός δηµιουργεί φόβο. Ένα φόβο που διαµορφώνει το εργασιακό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον σε ένα τοπίο
µάχης. Στη µέση αυτής της διαµάχης και της ανασφάλειας, βρίσκεται η δική µας προσπάθεια για επιβίωση και προκοπή. Ενώ
νοµίζουµε ότι φοβόµαστε την αποτυχία, όλοι την αντιµετωπίζουµε καθηµερινά µε τον άλφα ή βήτα τρόπο. Ο καθένας
µας µπορεί να αποτύχει. Η αποτυχία είναι κάτι το υποκειµενικό και το µετρήσιµο. Το θέµα είναι πως η µεγαλύτερη αποτυχία
είναι εκείνη που συµβαίνει µέσα στο µυαλό µας.
Αν αλλάξουµε τη λέξη «απέτυχα» µε τις λέξεις «αυτό που έµαθα και δεν θα το επαναλάβω είναι…» θα δείτε και µόνοι σας πόσο
µειώνεται αυτό που µέχρι τώρα θεωρούσατε αποτυχία. Οι εξωτερικοί ή εξωγενείς φόβοι οδηγούν στους εσωτερικούς φόβους. Η
δική µας αντίδραση στους εσωτερικούς φόβους επηρεάζει το τελικό αποτέλεσµα. Με άλλα λόγια, δεν έχει και τόση
σηµασία αυτό που µας συµβαίνει, αλλά τι εµείς κάνουµε µε αυτό που µας συµβαίνει.
Βασικά, η αποτυχία υλοποιείται µόνον όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να τα παρατήσει ή να παραιτηθεί από την προσπάθεια.
Εµείς επιλέγουµε ποιο µονοπάτι θα ακολουθήσουµε, που σηµαίνει ότι εµείς επιλέγουµε τα αποτελέσµατά µας. Έχω γνωρίσει
ανθρώπους που µετά από µια ενεργή εργασιακή ζωή, µόλις βγήκαν στη σύνταξη, έπεσαν σε κατάθλιψη και σε σύντοµο χρονικό
διάστηµα πέθαναν. Έχω γνωρίσει και άλλους, που νίκησαν καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες και µεγαλούργησαν
επαγγελµατικά και οικονοµικά.
Ο Bill Gates είπε «∆εν υπάρχει αποτυχία. Υπάρχει µόνο πληροφόρηση». Με τη δήλωση αυτή κατά νου, ας δούµε απλές
στρατηγικές που βοηθούν να επιβιώνουµε και να τα καταφέρνουµε, αντί να σηκώνουµε τα χέρια ψηλά και να εγκαταλείπουµε
την προσπάθεια :
• Να µάθουµε να αντιµετωπίζουµε την αποτυχία σαν ένα γεγονός που περιέχει στοιχεία που δίνουν πληροφορίες αναγκαίες
για να κάνουµε τις απαιτούµενες αλλαγές στη ζωή, στη συµπεριφορά και τις πράξεις µας.
• Πάντα να αναζητούµε τις πιθανές ευκαιρίες που αναδεικνύονται µέσα από κάθε αποτυχία και ταλαιπωρία.
• Να ψάχνουµε για το «µάθηµα» (τη γνώση) που συνοδεύει κάθε αποτυχία. «Τι έµαθα µέσα από αυτή την εµπειρία;»
• Να βγάλουµε έξω από τη ζωή µας αρνητικούς, µίζερους και φοβισµένους ανθρώπους. Ας εµπλουτίσουµε τις παρέες και τις
συναναστροφές µας µε ανθρώπους που σκέφτονται δηµιουργικά, ευγενικά, θετικά και πάνω απ όλα, διαθέτουν έναν ήρεµο
και ειρηνικό νου.
• Να ανακαλύψουµε νέες πηγές πληροφόρησης και παράλληλα, να αρχίζουµε να αλλάζουµε τρόπο σκέψης.
Γιατί τελικά, η ζωή είναι πολύ µικρή για να αποσυρόµαστε και να τα παρατάµε εύκολα!
Στην Ελλάδα, η κρίση είναι µεν ψυχολογική αλλά έχει απτές οικονοµικές επιπτώσεις.
Η σηµερινή κοινωνία έχει «επενδύσει» στο θεό Φόβο! Τα τηλεοπτικά παράθυρα και οι διαφηµίσεις φλερτάρουν γύρω από το φόβο.
Εγκληµατικότητα, οικονοµική καταστροφή, οικολογική καταστροφή, διεφθαρµένοι πολιτικοί και δικαστές, σεισµοί,
διαρρήξεις, οι φουσκωτοί, η τροµοκρατία, οι πληµµύρες, οι πυρκαγιές το καλοκαίρι, η κρατική αναλγησία και …τόσα άλλα!
Συνέχεια το σύστηµα µας υπενθυµίζει πόσο ανασφαλείς είµαστε.
Από τη στιγµή που η ίδια η κοινωνία µας παράγει και µας «πουλάει» φόβο, επόµενο είναι να τον κουβαλάµε συνέχεια µαζί µας.
Στο σπίτι, στη δουλειά. Ειδικά στη δουλειά. Ένας από τους µεγαλύτερους φόβους των ανθρώπων είναι ο φόβος της
αποτυχίας.
Ο συγκεκριµένος φόβος είναι το µονοπάτι που οδηγεί στην ηττοπάθεια και καταστροφή. Ενώ η ίδια η αποτυχία έχειµια υπόσταση, ο φόβος της δεν είναι παρά µια κατάσταση του µυαλού.
Η επιστήµη και η ζωή έχουν αποδείξει πως οάνθρωπος εξελίσσεται και γίνεται αυτό που επαναλαµβανόµενα σκέπτεται.
Τότε, γιατί τότε δεν σκεφτόµαστε συνέχεια τηνεπιτυχία;
Η απάντηση έχει να κάνει µε δυο πράγµατα: Σε τι είδους ερεθίσµατα είµαστε εκτεθειµένοι και πως εµείς οι ίδιοι
προγραµµατίζουµε και κατευθύνουµε τον ίδιο µας τον εαυτό.
Ζούµε σε ένα κόσµο αρνητικού προγραµµατισµού που µας εκθέτει συνέχεια σε αρνητικά ερεθίσµατα. Αυτός ο
προγραµµατισµός δηµιουργεί φόβο. Ένα φόβο που διαµορφώνει το εργασιακό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον σε ένα τοπίο
µάχης. Στη µέση αυτής της διαµάχης και της ανασφάλειας, βρίσκεται η δική µας προσπάθεια για επιβίωση και προκοπή. Ενώ
νοµίζουµε ότι φοβόµαστε την αποτυχία, όλοι την αντιµετωπίζουµε καθηµερινά µε τον άλφα ή βήτα τρόπο. Ο καθένας
µας µπορεί να αποτύχει. Η αποτυχία είναι κάτι το υποκειµενικό και το µετρήσιµο. Το θέµα είναι πως η µεγαλύτερη αποτυχία
είναι εκείνη που συµβαίνει µέσα στο µυαλό µας.
Αν αλλάξουµε τη λέξη «απέτυχα» µε τις λέξεις «αυτό που έµαθα και δεν θα το επαναλάβω είναι…» θα δείτε και µόνοι σας πόσο
µειώνεται αυτό που µέχρι τώρα θεωρούσατε αποτυχία. Οι εξωτερικοί ή εξωγενείς φόβοι οδηγούν στους εσωτερικούς φόβους. Η
δική µας αντίδραση στους εσωτερικούς φόβους επηρεάζει το τελικό αποτέλεσµα. Με άλλα λόγια, δεν έχει και τόση
σηµασία αυτό που µας συµβαίνει, αλλά τι εµείς κάνουµε µε αυτό που µας συµβαίνει.
Βασικά, η αποτυχία υλοποιείται µόνον όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να τα παρατήσει ή να παραιτηθεί από την προσπάθεια.
Εµείς επιλέγουµε ποιο µονοπάτι θα ακολουθήσουµε, που σηµαίνει ότι εµείς επιλέγουµε τα αποτελέσµατά µας. Έχω γνωρίσει
ανθρώπους που µετά από µια ενεργή εργασιακή ζωή, µόλις βγήκαν στη σύνταξη, έπεσαν σε κατάθλιψη και σε σύντοµο χρονικό
διάστηµα πέθαναν. Έχω γνωρίσει και άλλους, που νίκησαν καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες και µεγαλούργησαν
επαγγελµατικά και οικονοµικά.
Ο Bill Gates είπε «∆εν υπάρχει αποτυχία. Υπάρχει µόνο πληροφόρηση». Με τη δήλωση αυτή κατά νου, ας δούµε απλές
στρατηγικές που βοηθούν να επιβιώνουµε και να τα καταφέρνουµε, αντί να σηκώνουµε τα χέρια ψηλά και να εγκαταλείπουµε
την προσπάθεια :
• Να µάθουµε να αντιµετωπίζουµε την αποτυχία σαν ένα γεγονός που περιέχει στοιχεία που δίνουν πληροφορίες αναγκαίες
για να κάνουµε τις απαιτούµενες αλλαγές στη ζωή, στη συµπεριφορά και τις πράξεις µας.
• Πάντα να αναζητούµε τις πιθανές ευκαιρίες που αναδεικνύονται µέσα από κάθε αποτυχία και ταλαιπωρία.
• Να ψάχνουµε για το «µάθηµα» (τη γνώση) που συνοδεύει κάθε αποτυχία. «Τι έµαθα µέσα από αυτή την εµπειρία;»
• Να βγάλουµε έξω από τη ζωή µας αρνητικούς, µίζερους και φοβισµένους ανθρώπους. Ας εµπλουτίσουµε τις παρέες και τις
συναναστροφές µας µε ανθρώπους που σκέφτονται δηµιουργικά, ευγενικά, θετικά και πάνω απ όλα, διαθέτουν έναν ήρεµο
και ειρηνικό νου.
• Να ανακαλύψουµε νέες πηγές πληροφόρησης και παράλληλα, να αρχίζουµε να αλλάζουµε τρόπο σκέψης.
Γιατί τελικά, η ζωή είναι πολύ µικρή για να αποσυρόµαστε και να τα παρατάµε εύκολα!
Αστεία ονόματα αλλοδαπών
Βραζιλιάνος πορνοστάρ Ντον Χοσέ λος Πέος Ντούρος
Αιγύπτιος ανίκανος Αλή Μουπέφτι
Κινέζα στριπτηζέζ Ναμουνάκι Κουναμούτο
Βουλγάρα πλαστική χειρουργός Ταφτιάνα Σούκοβα
Γιαπωνέζος νεκροθάφτης Νασουσίρο Τοκασόνι
Γιαπωνέζος ουρολόγος Κίταμου Ταούρα
Ιταλός μαραγκός Τοκόβι Τοκαδρόνι
Χιλιανός ιδιοκτήτης μπαρ Κάρλος Εχομπάρ
Νικαραγουανός τεμπέλης Σαντινίστα Πούχο
Ρουμάνα ορθοπεδικός Κάκοσι Μινίσκου
Ισπανός φοβητσιάρης Αντόνιο Κλασαμέντες
Γαλάτης τραβεστί Σιγγρουφίξ
Αιγύπτιος ανίκανος Αλή Μουπέφτι
Κινέζα στριπτηζέζ Ναμουνάκι Κουναμούτο
Βουλγάρα πλαστική χειρουργός Ταφτιάνα Σούκοβα
Γιαπωνέζος νεκροθάφτης Νασουσίρο Τοκασόνι
Γιαπωνέζος ουρολόγος Κίταμου Ταούρα
Ιταλός μαραγκός Τοκόβι Τοκαδρόνι
Χιλιανός ιδιοκτήτης μπαρ Κάρλος Εχομπάρ
Νικαραγουανός τεμπέλης Σαντινίστα Πούχο
Ρουμάνα ορθοπεδικός Κάκοσι Μινίσκου
Ισπανός φοβητσιάρης Αντόνιο Κλασαμέντες
Γαλάτης τραβεστί Σιγγρουφίξ
Σάββατο 18 Απριλίου 2009
Μικρά ανέκδοτα (5)
23. Γιατί το σουτιέν είναι σύμβολο της Δημοκρατίας;
- Γιατί χωρίζει τη δεξιά απο την αριστερά,
συγκρατεί τις μάζες,
ελκύει το λαό και ξεσηκώνει τα πλήθη!
24. Tι κοινό έχει το συζυγικό sex με μία καντίνα στην Eθνική;
1. Ποιότητα μέτρια...
2. Ποικιλία περιορισμένη...
3. Aλλά στις τρεις η ώρα τα χαράματα, τι άλλο να βρεις ανοιχτό;;;25. Γιος: Βρε μπαμπά, εσύ είσαι μαύρος και η μαμά άσπρη. Εγώ πώς βγήκα κινέζος;
Μπαμπάς: Σώπα παιδί μου, γιατί μετά από κείνο το όργιο, να ευχαριστείς το θεό που δεν γαβγίζεις!
26. Ο σύζυγος: Ρε γυναίκα, τώρα που πεθαίνω πες μου την αλήθεια, ήμουν ο μοναδικός άντρας στην ζωή σου; Έλα πες μου την αλήθεια να μην πάω μ' αυτή την απορία στον άλλο κόσμο;
Η σύζυγος: ….. κι αν δεν πεθάνεις;!
27. Μετά από ένα καυγά, η γυναίκα λέει στο σύζυγο της.
-Το ξέρεις ότι όταν σε παντρεύτηκα ήμουν τελείως ηλίθια;;!!'
Και ο σύζυγος απαντά,
-Ναι γλυκιά μου, απλώς τότε ήμουν πολύ ερωτευμένος για να το καταλάβω!
ΚΑΛΉ ΑΝΆΣΤΑΣΗ!
Τετάρτη 15 Απριλίου 2009
Μικρά ανέκδοτα (4)
18. Δύο τσιμπούρια έχουν πάει σε ένα πάρτυ.
Φεύγοντας αργά το βράδυ μετά από ξέφρενη διασκέδαση ρωτάει το ένα το άλλο:
- Θα πάμε με τα πόδια ή θα πάρουμε κανένα σκύλο?
19. - Γιαγιά, γιαγιά, να παίξω με τα βυζιά σου ;
- Παίξε, αλλά μην απομακρυνθείς πολύ !
20. Μπαίνει ένας μεθυσμένος σε ένα μπαρ, πλησιάζει μια και της λέει:
'Έλα σπίτι μου να πηδηχτούμε μέχρι το πρωί!!!'
- 'Σας παρακαλώ, τι με περάσατε, για καμμιά πόρνη;'
- 'Γιατί μωρή, ποιος μίλησε για λεφτά;;;'
21. Αχ.... Μήτσουμ' μου 'ρχεται ουργασμούς...
- Σκάσε μωρή... Όταν γ.....ει ο Μήτσος, δεν έρχεται κανείς...
22. Πιάνει ο Τοτός τους γονείς του στην κρεβατοκάμαρα να κάνουν 69.
Γυρνάει και τους λέει εκνευρισμένος:
- Και θέλετε να πάω εγώ σε ψυχολόγο επειδή τρώω τα νύχια μου;;;!!
Φεύγοντας αργά το βράδυ μετά από ξέφρενη διασκέδαση ρωτάει το ένα το άλλο:
- Θα πάμε με τα πόδια ή θα πάρουμε κανένα σκύλο?
19. - Γιαγιά, γιαγιά, να παίξω με τα βυζιά σου ;
- Παίξε, αλλά μην απομακρυνθείς πολύ !
20. Μπαίνει ένας μεθυσμένος σε ένα μπαρ, πλησιάζει μια και της λέει:
'Έλα σπίτι μου να πηδηχτούμε μέχρι το πρωί!!!'
- 'Σας παρακαλώ, τι με περάσατε, για καμμιά πόρνη;'
- 'Γιατί μωρή, ποιος μίλησε για λεφτά;;;'
21. Αχ.... Μήτσουμ' μου 'ρχεται ουργασμούς...
- Σκάσε μωρή... Όταν γ.....ει ο Μήτσος, δεν έρχεται κανείς...
22. Πιάνει ο Τοτός τους γονείς του στην κρεβατοκάμαρα να κάνουν 69.
Γυρνάει και τους λέει εκνευρισμένος:
- Και θέλετε να πάω εγώ σε ψυχολόγο επειδή τρώω τα νύχια μου;;;!!
Κυριακάτικο πρωινό
Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά. Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά..
Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ.... και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
'Πρόσεχε...ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία.... Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ!
Προσεχτικά... ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ'ακούς εμένα... ΠΟΤΕ! Γρήγορα! Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι. Βάλε αλάτι. ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!'
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη. Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;'
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει...
'Ήθελα να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό όταν oδηγάω.'
Τρίτη 14 Απριλίου 2009
Μικρά ανέκδοτα (3)
13.Γυναίκα: Αγάπη μου; Κοιμάσαι με άλλες γυναίκες;
Ανδρας: Όχι αγάπη μου, μόνο μαζί σου.
Με τις άλλες μένω ξύπνιος όλο το βράδυ!
14.Συζητούν δυο φαντάσματα:
-Να σε ρωτήσω κάτι
Σ' ακούω
-Πιστεύεις στους ανθρώπους?
15.Πάει ένας Κινέζος στο περίπτερο:
- Γιαν τσι γιον Coca-cola!
Και ο περιπτεράς του απαντάει:
- Μια παγωμένη τι?
16.Ο σύζυγος στη γυναίκα του:
- Μωρό μου, δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω να τυραννιέσαι έτσι όλη μέρα στην κουζίνα. Κλείσε την πόρτα!
17.Ένα ζεύγος κανίβαλων συζητάει:
- Πονάει η κοιλιά μου αγάπη μου.
- Και σου είπα να μην φας εκείνον το δύτη με την φλούδα.
Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
Μικρά ανέκδοτα (2)
6.Οι νυχτερίδες κοιμούνται στο δάσος. Ξαφνικά, μια όπως είναι κρεμασμένη ανάποδα, κάνει μία τσάκ και κάθεται όρθια στο κλαδί.
Από το διπλανό κλαδί μια άλλη νυχτερίδα φωνάζει στο από κάτω κλαδί:
- Μήτσο, ξύπνα! Ο Γιώργος λιποθύμησε
7.Μια ξανθιά επιστρέφει στο σπίτι και ρωτάει τον άνδρα της:
- Γιώργο που είναι τα παιδιά?
- Στα Αγγλικά.
- George where are the kids?
8.Ειδήσεις σε ποντιακό κανάλι:
Τραγικό δυστύχημα. Διθέσιο αεροπλάνο έπεσε σε νεκροταφείο. Έχουν
βρεθεί 3000 νεκροί και οι έρευνες συνεχίζονται
9.- Γιατρέ μου, έχω πολλά νεύρα. Όπου πηγαίνω μπλέκω σε καβγάδες.
- Μάλιστα .... Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο να συγκρατείτε το θυμό σας αγαπητέ μου. Έχετε μπλέξει σε πολλούς καβγάδες;
- Ναι .... Γιατί; Τραβάς κάνα ζόρι;
10.Ο καπετάνιος του κρουαζιερόπλοιου στους επιβάτες και στο πλήρωμα:
- Αγαπητοί μου, έχω ένα καλό και ένα κακό νέο. Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα?
- Το καλό.
- Πάμε για 14 βραβεία Όσκαρ.
11.Πρωί πρωί, μπάτσος σταματάει κάποιον που έτρεχε στην Κηφισίας.
- Καλημέρα, του λέει.
Και ο οδηγός:
- Ήτανε...
12.Μεθυσμένος σε σουβλατζίδικο:
- Ένα γύρο απ' όλα
- Πίτα?
- Άσε, λιώμα
Από το διπλανό κλαδί μια άλλη νυχτερίδα φωνάζει στο από κάτω κλαδί:
- Μήτσο, ξύπνα! Ο Γιώργος λιποθύμησε
7.Μια ξανθιά επιστρέφει στο σπίτι και ρωτάει τον άνδρα της:
- Γιώργο που είναι τα παιδιά?
- Στα Αγγλικά.
- George where are the kids?
8.Ειδήσεις σε ποντιακό κανάλι:
Τραγικό δυστύχημα. Διθέσιο αεροπλάνο έπεσε σε νεκροταφείο. Έχουν
βρεθεί 3000 νεκροί και οι έρευνες συνεχίζονται
9.- Γιατρέ μου, έχω πολλά νεύρα. Όπου πηγαίνω μπλέκω σε καβγάδες.
- Μάλιστα .... Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο να συγκρατείτε το θυμό σας αγαπητέ μου. Έχετε μπλέξει σε πολλούς καβγάδες;
- Ναι .... Γιατί; Τραβάς κάνα ζόρι;
10.Ο καπετάνιος του κρουαζιερόπλοιου στους επιβάτες και στο πλήρωμα:
- Αγαπητοί μου, έχω ένα καλό και ένα κακό νέο. Ποιο θέλετε να ακούσετε πρώτα?
- Το καλό.
- Πάμε για 14 βραβεία Όσκαρ.
11.Πρωί πρωί, μπάτσος σταματάει κάποιον που έτρεχε στην Κηφισίας.
- Καλημέρα, του λέει.
Και ο οδηγός:
- Ήτανε...
12.Μεθυσμένος σε σουβλατζίδικο:
- Ένα γύρο απ' όλα
- Πίτα?
- Άσε, λιώμα
Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι' αυτό.Προσπαθούσα να το διατηρώ ταχτικό και καθαρό.Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι.
Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, που πήγαινε, από που ερχόταν κ.τ.λ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ'αυτά τα ρούχα. ΄Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία. Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα.
Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήρθε με τα κόκκινα μαγουλά της και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά.
Με είχαν προσβάλλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λεει.
Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα.
Η επόμενη προσβολή στ' αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φαω καλύτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμίσω.
Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. ΄Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν.
Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την
ιστορία μου. Με εκτίμηση
Ο λύκος
Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου
(Παρουσιάστηκε από τη Ν. Ρουμπάνη στα σεμινάρια του Προγράμματος, από 7 έως 15/12/02)
Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός ξεκινούν από την ιδέα ότι δίκιο υπάρχει μόνο στη μία πλευρά. Προσπαθώντας να συμβάλλουμε στην αναγνώριση της σύνθεσης, των απόψεων σας χαρίζουμε σήμερα το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του δυσφημισμένου λύκου.
μικρά ανέκδοτα
1.Είναι ένας πελαργός και κουβαλάει ένα γέροντα 80 χρονών..
Κάποια στιγμή γυρνάει ο γέροντας και λέει στον πελαργό:
«Έλα μα..κα, παραδέξου ότι χαθήκαμε'
2.Σε ένα εστιατόριο ο πελάτης λέει στο γκαρσόν:
- Σας παρακαλώ, μπορείτε να πάρετε το κοτόπουλο να το ψήσετε λιγάκι ακόμα?
- Γιατί, τι έχει?
- Μου τρώει τις πατάτες!
4.Ένας τύπος προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα του να του καθίσει να της τ.ν βάλει στα αυτιά:
- Μα τρελάθηκες, Χριστιανέ μου; Τι θέλεις, να κουφαθώ;
- Καλά, τι φοβάσαι; Τόσα χρόνια δε θα είχες μουγκαθεί;
5.Μετά από μια νύχτα ανελέητου σεξ μεταξύ ελέφαντα και μυρμηγκιού, ο ελέφαντας δεν αντέχει άλλο και πεθαίνει.
Όχι ρε που.τη μου, λέει το μυρμήγκι, για μια νύχτα γαμ..ι θα σκάβω μια ζωή!!
Κυριακή 12 Απριλίου 2009
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΟΥΛΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΗΛΥΚΟ ή ΑΡΣΕΝΙΚΟ?
Μέχρι τώρα δεν ήμουν ικανή να ξεχωρίσω ανάμεσα σε δύο πουλιά ποιο είναι το αρσενικό και ποιο είναι το θηλυκό.
Μέχρι τώρα ήξερα ότι μόνο χειρουργικά γινόταν να διαπιστώσει κάποιος το φύλο ενός πουλιού.
Από την άλλη μεριά οι Ορνιθολόγοι ισχυρίζονται ότι μπορείς να καταλάβεις το φύλλο του πουλιού με καλή παρατήρηση του ράμφους,του μεγέθους,των φτερών και άλλων στοιχείων του πουλιού αλλά αυτό απαιτεί πολλές ώρες παρατήρησης στο φυσικό τους περιβάλλον.
Όλα αυτά είναι παρελθόν πια.
Στην επόμενη εικόνα θα δείτε δύο θαλάσσιους γλάρους.
Παρατηρήστε τους προσεκτικά και βρείτε ποιο από τα δύο είναι το θηλυκό.
Μπορείτε να το βρείτε εύκολα πλέον χωρίς να έχετε σπουδάσει Ορνιθολογία και άλλες τέτοιες επιστήμες.
ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΤΕ ΠΟΙΟ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ Ε??
Μέχρι τώρα ήξερα ότι μόνο χειρουργικά γινόταν να διαπιστώσει κάποιος το φύλο ενός πουλιού.
Από την άλλη μεριά οι Ορνιθολόγοι ισχυρίζονται ότι μπορείς να καταλάβεις το φύλλο του πουλιού με καλή παρατήρηση του ράμφους,του μεγέθους,των φτερών και άλλων στοιχείων του πουλιού αλλά αυτό απαιτεί πολλές ώρες παρατήρησης στο φυσικό τους περιβάλλον.
Όλα αυτά είναι παρελθόν πια.
Στην επόμενη εικόνα θα δείτε δύο θαλάσσιους γλάρους.
Παρατηρήστε τους προσεκτικά και βρείτε ποιο από τα δύο είναι το θηλυκό.
Μπορείτε να το βρείτε εύκολα πλέον χωρίς να έχετε σπουδάσει Ορνιθολογία και άλλες τέτοιες επιστήμες.
ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΤΕ ΠΟΙΟ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ Ε??
Σάββατο 11 Απριλίου 2009
Ένας πολύ ντροπαλός τυπάκος
Ένας πολύ ντροπαλός τυπάκος μπαίνει σ' ένα μπαρ και βλέπει μια πανέμορφη γυναίκα να πίνει μόνη της.
Αφού για μια ολόκληρη ώρα μαζεύει όσο κουράγιο του χρειάζεται, τελικά την πλησιάζει και της λέει πολύ προσεκτικά:
"εεεε... Θα σε πείραζε αν μιλούσαμε για λίγο;"
Αυτή απαντάει με την πιο δυνατή φωνή που μπορεί να βγάλει:
"ΌΧΙ. Δεν θα κοιμηθούμε μαζί απόψε!!!"
Τα μάτια όλων στρέφονται επάνω τους. Και ο φιλαράκος μας, φυσικά, έχει γίνει κατακόκκινος από ντροπή και με το ζόρι σέρνεται πίσω στο τραπέζι του...
Μετά από λίγη ώρα, η γυναίκα τον πλησιάζει και λέει:
"Συγνώμη εάν σε πρόσβαλα. Ξέρεις... είμαι φοιτήτρια της ψυχολογίας, στο πτυχίο, και κάνω μια έρευνα για το πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν έρχονται σε δύσκολη θέση, όταν εκτίθενται,... ξέρεις, όταν βρεθούν σε καταστάσεις που τους ντροπιάζουν.."
Και ο τυπάκος, με όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια του:
"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΜΕ 30 ΕΥΡΩ;;;"
4 ΓΙΑΤΡΟΙ
ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΗΣ ΛΕΕΙ:
«Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ
ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΧΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ,
ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΞΗ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !»
ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΛΕΕΙ:
«ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ,
ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ.. ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!»
ΕΝΑΣ ΡΩΣΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΛΕΕΙ:
« ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ
ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ,
ΤΗΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ « !!!
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑΕΙ :
« ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ !!
ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΑΜΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟ,
ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑP****ΙΑ ΤΟΝ ΒΑΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ….ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!!!!!!!!!!!!
FERRARI
Στρίβει κάπως άτσαλα ο παπάς με το Fiat Panta του και πέφτει πάνω σε μια Ferrari που έρχονταν από την άλλη μεριά και γίνεται μια τρομακτική σύγκρουση από την οποία καταστρέφονται ολοσχερώς και τα δύο αυτοκίνητα.
Οι οδηγοί τους όμως δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά.
Βγαίνει από τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και κατεβάζει όλα τα καντήλια στον παπά:- Μα καλά ρε ηλίθιε ποιος σου έδωσε το δίπλωμα γαμ&%#&%$*%^ώ το ...., θα σε ....
Ατάραχος ο παπάς απεγκλωβίζεται κι αυτός από το Panta του και πράος του λέει:
- Τέκνον μου ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή την στιγμή που έχειεπιτελεστεί ένα πραγματικό θαύμα. Τα αυτοκίνητα μας καταστράφηκαν τελείως όμως εμείς δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Αυτό δεν είναι θαύμα;
Ο τύπος συνειδητοποιεί πράγματι πως είναι σώος και αβλαβής και ότι επιπλέον μιλάειμε έναν παπά και δαγκώνεται:- Εεεεε; παπά μου; ναι; ίσως έχεις κάποιο δίκιο συγγνώμη...
- Κι όχι μόνο αυτό τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς αλλά μας δίνεται η ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας από αυτό το κρασί που προόριζα για την Θεία Κοινωνία και του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από την σύγκρουση στην θέση του συνοδηγού.
Το ανοίγει ο παπάς και τουτο προσφέρει.
Ο τύπος με ύφος αποκάλυψης το παίρνει και κατεβάζει κάμποσο για να στανιάρει:- Πάτερ μου, δεν ξέρω τι να πω, είναι πράγματι ένα θαύμα.
Πιες κι εσύ για να δοξάσεις τον Κύριο
-Α, όχι τέκνον μου! Εγώ θα περιμένω την αστυνομία……….
Οι οδηγοί τους όμως δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά.
Βγαίνει από τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και κατεβάζει όλα τα καντήλια στον παπά:- Μα καλά ρε ηλίθιε ποιος σου έδωσε το δίπλωμα γαμ&%#&%$*%^ώ το ...., θα σε ....
Ατάραχος ο παπάς απεγκλωβίζεται κι αυτός από το Panta του και πράος του λέει:
- Τέκνον μου ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή την στιγμή που έχειεπιτελεστεί ένα πραγματικό θαύμα. Τα αυτοκίνητα μας καταστράφηκαν τελείως όμως εμείς δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Αυτό δεν είναι θαύμα;
Ο τύπος συνειδητοποιεί πράγματι πως είναι σώος και αβλαβής και ότι επιπλέον μιλάειμε έναν παπά και δαγκώνεται:- Εεεεε; παπά μου; ναι; ίσως έχεις κάποιο δίκιο συγγνώμη...
- Κι όχι μόνο αυτό τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς αλλά μας δίνεται η ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας από αυτό το κρασί που προόριζα για την Θεία Κοινωνία και του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από την σύγκρουση στην θέση του συνοδηγού.
Το ανοίγει ο παπάς και τουτο προσφέρει.
Ο τύπος με ύφος αποκάλυψης το παίρνει και κατεβάζει κάμποσο για να στανιάρει:- Πάτερ μου, δεν ξέρω τι να πω, είναι πράγματι ένα θαύμα.
Πιες κι εσύ για να δοξάσεις τον Κύριο
-Α, όχι τέκνον μου! Εγώ θα περιμένω την αστυνομία……….
ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ?
Πώς απαντούν οι επαγγελματίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση
"πώς πάει η δουλειά?"
Φούρναρης: Ψίχουλα
Μανάβης: Κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: Μαρασμός
Υφασματέμπορος: Πανί με πανί
Ψαράς: Ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: Με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: Δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: Λούφα η δουλειά
Μηχανικός αυτοκινήτων: Στο ρελαντί
Έμπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής: Τρίχες
Ψιλικατζής: Ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης: Ψόφια πράγματα
Τυπογράφος: Ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: Μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: Σκατά
Ναυτικός: Πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά: Πο*τσες
Πόρνη: Αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: Δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάβαμε χάος
"πώς πάει η δουλειά?"
Φούρναρης: Ψίχουλα
Μανάβης: Κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: Μαρασμός
Υφασματέμπορος: Πανί με πανί
Ψαράς: Ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: Με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: Δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: Λούφα η δουλειά
Μηχανικός αυτοκινήτων: Στο ρελαντί
Έμπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής: Τρίχες
Ψιλικατζής: Ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης: Ψόφια πράγματα
Τυπογράφος: Ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: Μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: Σκατά
Ναυτικός: Πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά: Πο*τσες
Πόρνη: Αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: Δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάβαμε χάος
Παρασκευή 10 Απριλίου 2009
S.O.S.-ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ- ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ
Στείλτε το παντού!!!!!! Σε όλη την Ελλάδα!!!!!!!
sos ψηφιστε ΟΛΟΙ
Στο παρακάτω Αμερικανικό site γίνεται δημοσκόπηση για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι.
Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147
Είναι πολύ απλό. Ούτε όνομα πρέπει να βάλετε,ούτε στοιχεία, ούτε τίποτα. Μόνο πατάτε το Yes και μετά βλέπετε το μέχρι τώρα αποτέλεσμα.
Έχουν μπει οι Σκοπιανοί και έχουν σαρώσει.
GO!!!!
sos ψηφιστε ΟΛΟΙ
Στο παρακάτω Αμερικανικό site γίνεται δημοσκόπηση για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι.
Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147
Είναι πολύ απλό. Ούτε όνομα πρέπει να βάλετε,ούτε στοιχεία, ούτε τίποτα. Μόνο πατάτε το Yes και μετά βλέπετε το μέχρι τώρα αποτέλεσμα.
Έχουν μπει οι Σκοπιανοί και έχουν σαρώσει.
GO!!!!
Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Το σπουργιτάκι
Φοβερός και τρομερός μηχανόβιος-καμικάζι-κλπ-κλπ μόλις αγόρασε το καινούριο “εργαλείο”, μια γυαλιστερή R1. Η πρώτη λογική σκέψη είναι να πεταχτεί βρε αδερφέ για ένα καφέ εδώ δίπλα, στην Θεσσαλονίκη. Με τέτοιο εργαλείο, σου λέει ο άνθρωπος, τι είναι 500 χιλιόμετρα… Κρανάκι, μπουφανάκι, γαντάκι, καβάλα στο εργαλείο και βουρ στην εθνική.
Εκεί που πήγαινε λοιπόν. σκέφτεται ότι είναι ευκαιρία να δει τι τραγούδι λαλάει το μηχάνημα. 150…200…250, ο τύπος είναι στη απόλυτη νιρβάνα και ΜΠΑΜ! Ένα σπουργιτάκι καρφώνεται στο κράνος! Πανικός, φρένα και σταμάτημα στην άκρη του δρόμου. Όχι ρε γαμώτο, πάει το καημένο, τι μου ‘φταιξε το δύσμοιρο κλπ κλπ… αλλά ως εκ θαύματος το σπουργιτάκι είναι ακόμα ζωντανό (σε τι κατάσταση είναι, άστο καλύτερα…).
Μετά από 2 λεπτά βρίσκεται στο ιατρείο του κοντινότερου κτηνίατρου. Εγχείρηση, οξυγόνο, νυστέρια, μέχρι που βγαίνει ο γιατρός από το χειρουργείο μετά από 3 ώρες και του το παραδίδει στα χέρια μπανταρισμένο.
“Μεγάλε, τύχη βουνό, το σώσαμε το καημένο. Τράβα τώρα σπίτι σου και κοίτα να το περιποιηθείς. Βάλτο σε ένα κλουβί με φρέσκο νερό και κανναβούρι και περίμενε να συνέλθει”.
Βουρ στο σπίτι ο γκαζοφονιάς, βάζει το πουλάκι σε ένα κλουβί με νερό και καναβούρι και περιμένει…
Οι μέρες περνάνε…
Μετά από λίγες μέρες, το σπουργιτάκι αρχίζει να συνέρχεται. Ανοίγει το δεξί μάτι και βλέπει τα κάγκελα του κλουβιού. Κλείνει το δεξί μάτι. Ανοίγει το άλλο μάτι, ξαναβλέπει κάγκελα και από την αριστερή πλευρά. Κλείνει και το αριστερό μάτι. Ανοίγει και τα δύο μάτια μαζί και βλέπει γύρω-γύρω κάγκελα και λέει:
“Όχι ρε πούστη μου, τον σκότωσα….”
Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
ΦΥΛΑΚΗ ή ΔΟΥΛΕΙΑ?
| |||||||||||||||||||||||||||
1st Class or Economy?
If you have ever wondered whether it is better (or worth the extra dollars)
to fly first class or economy,
this photo might answer your question...........
to fly first class or economy,
this photo might answer your question...........
ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ
Σε διαγωνισμό που έγινε στην Ουάσινγκτον για τον καταλληλότερο χαρακτηρισμό ενός λαού, εκείνου που θα παρουσιάζει καλύτερα την ψυχολογία του, πήραν μέρος περίπου ένα εκατομμύριο άτομα.
Δεκαπενταμελής επιτροπή από επιστήμονες επέλεξε ομόφωνα και βράβευσε τον δικαστή Ν. Κέλλυ για τον επιτυχημένο χαρακτηρισμό του Έλληνα.
«Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, γράφει ο δικαστής, ο Ελληνας αποκαλύφθηκε πάντοτε κατώτερος από τις περιστάσεις, αν και από διανοητική άποψη, κατείχε πάντοτε τα πρωτεία.
Ο Ελληνας είναι ευφυέστατος αλλά και εγωιστής, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά γεμάτος προλήψεις, θερμόαιμος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής.
Εκτισε τον Παρθενώνα και αφού μέθυσε από την αίγλη του, τον άφησε αργότερα να γίνει στόχος των έριδων, ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει, θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει, υπηρέτησε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει, γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει.
Εκτισε το Βυζάντιο για να το εκτουρκίσει, έφερε το 21 για να το διακυβεύσει, δημιούργησε το 1909 για να το λησμονήσει.
Τριπλασίασε την Ελλάδα και παραλίγο να τη θάψει.
Κόπτεται τη μία στιγμή για την αλήθεια και την άλλη μισεί αυτόν που αρνιέται να υπηρετήσει το ψέμα.
Παράξενο πλάσμα, ατίθασο, περίεργο, εγωπαθές και σοφόμωρο, ο Ελληνας.
Λυπηθείτε τον, θαυμάστε τον αν θέλετε.
.....Κι αν μπορείτε προσπαθήστε να τον ...........ταξινομήσετε».
Δεκαπενταμελής επιτροπή από επιστήμονες επέλεξε ομόφωνα και βράβευσε τον δικαστή Ν. Κέλλυ για τον επιτυχημένο χαρακτηρισμό του Έλληνα.
«Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, γράφει ο δικαστής, ο Ελληνας αποκαλύφθηκε πάντοτε κατώτερος από τις περιστάσεις, αν και από διανοητική άποψη, κατείχε πάντοτε τα πρωτεία.
Ο Ελληνας είναι ευφυέστατος αλλά και εγωιστής, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά γεμάτος προλήψεις, θερμόαιμος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής.
Εκτισε τον Παρθενώνα και αφού μέθυσε από την αίγλη του, τον άφησε αργότερα να γίνει στόχος των έριδων, ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει, θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει, υπηρέτησε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει, γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει.
Εκτισε το Βυζάντιο για να το εκτουρκίσει, έφερε το 21 για να το διακυβεύσει, δημιούργησε το 1909 για να το λησμονήσει.
Τριπλασίασε την Ελλάδα και παραλίγο να τη θάψει.
Κόπτεται τη μία στιγμή για την αλήθεια και την άλλη μισεί αυτόν που αρνιέται να υπηρετήσει το ψέμα.
Παράξενο πλάσμα, ατίθασο, περίεργο, εγωπαθές και σοφόμωρο, ο Ελληνας.
Λυπηθείτε τον, θαυμάστε τον αν θέλετε.
.....Κι αν μπορείτε προσπαθήστε να τον ...........ταξινομήσετε».
ΚΑΘΕ ΠΕΡΥΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΥΤΕΡΑ
Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.> >
> > Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω> > MSN και Skype.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένουχώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.> >
> > Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε> > ποδόσφαιρο στο Playstation.> >
> > Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.> >
> > Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.> >
> > Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.> >
> > Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...> >
> > Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.> >
> > Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε> > εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.> >
> > Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.> >
> > Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.> >
> > Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.> >
> > Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...> >
> > Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό... Σήμερα είναι μαλακία.> >
> > Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.> >
> > Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει ο....Μακρόπουλος.> >
> > Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.>
> > Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.. Σήμερα ντοκουμέντο είναι> > ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.> >
> > Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον> > Ντάφυ, τον Μπαγκς Μπάνυ. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.> >
> > Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της> > γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό.... Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.> >
> > Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...> >
> > Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.> >
> > Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.> > Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.> >
> > Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.> >
> > Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.> >
> > Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.> >
> > Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.> > Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....> >
> > Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή......>
> > Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω> > MSN και Skype.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένουχώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.> >
> > Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε> > ποδόσφαιρο στο Playstation.> >
> > Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.> >
> > Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.> >
> > Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.> >
> > Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...> >
> > Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.> >
> > Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε> > εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.> >
> > Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.> >
> > Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.> >
> > Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.> >
> > Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...> >
> > Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό... Σήμερα είναι μαλακία.> >
> > Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.> >
> > Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει ο....Μακρόπουλος.> >
> > Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.>
> > Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.. Σήμερα ντοκουμέντο είναι> > ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.> >
> > Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον> > Ντάφυ, τον Μπαγκς Μπάνυ. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.> >
> > Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της> > γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό.... Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.> >
> > Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...> >
> > Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.> >
> > Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.> > Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.> >
> > Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.> >
> > Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.> >
> > Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.> >
> > Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.> > Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.> >
> > Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....> >
> > Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή......>
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
ΟΛΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το πρωινό του σε ένα εστιατόριο, όταν ενας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του.
Ο Έλληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.
Aμερικάνος: - Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας(βαριεστημένα): - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.
Ο Έλληνας ακούει ατάραχος. Αμερικάνος: - Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας: - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, τοανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.
Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει ίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειράτου.
Έλληνας: - Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;
Αμερικάνος: - Τα πετάμε φυσικά.
Έλληνας: - Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στουςΑμερικάνους.
Αυτά με γεύση φρούτων γίνονται ανάρπαστα...
Δευτέρα 6 Απριλίου 2009
ΑΝΕΚΔΟΤΑ
-Μπαμπά είσαι πολύ τυχερός! Κέρδισες 20 χιλιάδες.-Α, ωραία! Αλλά πως;-Να, θυμάσαι που μου είπες πως αν περνούσα τη τάξη θα μου έδινες 20 χιλιάδες; Ε, λοιπόν δεν την πέρασα
----------------------------------------------------------------------------------------
Τεχνικός:- Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα μ όπως λέμε "μήλο", ένα κεφαλαίο Σ όπως λέμε "σκύλος", και ο αριθμός 7.
Πελάτης:- Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;
----------------------------------------------------------------------------------------------
Πελάτης:- Δεν μπορώ να μπω στο internet.
Τεχνικός:- Το password είναι σίγουρα σωστό;
Πελάτης:- Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το password;Πελάτης:- Πέντε αστεράκια.
----------------------------------------------------------------------------------------
Τεχνικός:- Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα μ όπως λέμε "μήλο", ένα κεφαλαίο Σ όπως λέμε "σκύλος", και ο αριθμός 7.
Πελάτης:- Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;
----------------------------------------------------------------------------------------------
Πελάτης:- Δεν μπορώ να μπω στο internet.
Τεχνικός:- Το password είναι σίγουρα σωστό;
Πελάτης:- Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το password;Πελάτης:- Πέντε αστεράκια.
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Η ΓΝΩΣΗ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη.
Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά καιγκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα.
Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά τουκαι βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση.
Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγονταςπως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους.
Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα,κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του.
Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.
Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος.
Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης.
Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα πρόστιμα.
Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό.. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκεςθα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.
700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι.
Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους.
Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.
Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στοπροσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο.Φυσικά και μάζεψε χρήματα..
Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993.
Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά καιγκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα.
Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά τουκαι βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση.
Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγονταςπως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους.
Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα,κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του.
Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.
Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος.
Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης.
Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα πρόστιμα.
Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό.. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκεςθα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.
700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι.
Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους.
Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.
Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στοπροσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο.Φυσικά και μάζεψε χρήματα..
Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993.
Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)