Ο «θεός» …Φόβος!

Σε Ευρώπη και Αµερική η κρίση είναι οικονοµική.
Στην Ελλάδα, η κρίση είναι µεν ψυχολογική αλλά έχει απτές οικονοµικές επιπτώσεις.
Η σηµερινή κοινωνία έχει «επενδύσει» στο θεό Φόβο! Τα τηλεοπτικά παράθυρα και οι διαφηµίσεις φλερτάρουν γύρω από το φόβο.
Εγκληµατικότητα, οικονοµική καταστροφή, οικολογική καταστροφή, διεφθαρµένοι πολιτικοί και δικαστές, σεισµοί,
διαρρήξεις, οι φουσκωτοί, η τροµοκρατία, οι πληµµύρες, οι πυρκαγιές το καλοκαίρι, η κρατική αναλγησία και …τόσα άλλα!
Συνέχεια το σύστηµα µας υπενθυµίζει πόσο ανασφαλείς είµαστε.
Από τη στιγµή που η ίδια η κοινωνία µας παράγει και µας «πουλάει» φόβο, επόµενο είναι να τον κουβαλάµε συνέχεια µαζί µας.
Στο σπίτι, στη δουλειά. Ειδικά στη δουλειά. Ένας από τους µεγαλύτερους φόβους των ανθρώπων είναι ο φόβος της
αποτυχίας.
Ο συγκεκριµένος φόβος είναι το µονοπάτι που οδηγεί στην ηττοπάθεια και καταστροφή. Ενώ η ίδια η αποτυχία έχειµια υπόσταση, ο φόβος της δεν είναι παρά µια κατάσταση του µυαλού.
Η επιστήµη και η ζωή έχουν αποδείξει πως οάνθρωπος εξελίσσεται και γίνεται αυτό που επαναλαµβανόµενα σκέπτεται.
Τότε, γιατί τότε δεν σκεφτόµαστε συνέχεια τηνεπιτυχία;
Η απάντηση έχει να κάνει µε δυο πράγµατα: Σε τι είδους ερεθίσµατα είµαστε εκτεθειµένοι και πως εµείς οι ίδιοι
προγραµµατίζουµε και κατευθύνουµε τον ίδιο µας τον εαυτό.
Ζούµε σε ένα κόσµο αρνητικού προγραµµατισµού που µας εκθέτει συνέχεια σε αρνητικά ερεθίσµατα. Αυτός ο
προγραµµατισµός δηµιουργεί φόβο. Ένα φόβο που διαµορφώνει το εργασιακό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον σε ένα τοπίο
µάχης. Στη µέση αυτής της διαµάχης και της ανασφάλειας, βρίσκεται η δική µας προσπάθεια για επιβίωση και προκοπή. Ενώ
νοµίζουµε ότι φοβόµαστε την αποτυχία, όλοι την αντιµετωπίζουµε καθηµερινά µε τον άλφα ή βήτα τρόπο. Ο καθένας
µας µπορεί να αποτύχει. Η αποτυχία είναι κάτι το υποκειµενικό και το µετρήσιµο. Το θέµα είναι πως η µεγαλύτερη αποτυχία
είναι εκείνη που συµβαίνει µέσα στο µυαλό µας.
Αν αλλάξουµε τη λέξη «απέτυχα» µε τις λέξεις «αυτό που έµαθα και δεν θα το επαναλάβω είναι…» θα δείτε και µόνοι σας πόσο
µειώνεται αυτό που µέχρι τώρα θεωρούσατε αποτυχία. Οι εξωτερικοί ή εξωγενείς φόβοι οδηγούν στους εσωτερικούς φόβους. Η
δική µας αντίδραση στους εσωτερικούς φόβους επηρεάζει το τελικό αποτέλεσµα. Με άλλα λόγια, δεν έχει και τόση
σηµασία αυτό που µας συµβαίνει, αλλά τι εµείς κάνουµε µε αυτό που µας συµβαίνει.
Βασικά, η αποτυχία υλοποιείται µόνον όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να τα παρατήσει ή να παραιτηθεί από την προσπάθεια.
Εµείς επιλέγουµε ποιο µονοπάτι θα ακολουθήσουµε, που σηµαίνει ότι εµείς επιλέγουµε τα αποτελέσµατά µας. Έχω γνωρίσει
ανθρώπους που µετά από µια ενεργή εργασιακή ζωή, µόλις βγήκαν στη σύνταξη, έπεσαν σε κατάθλιψη και σε σύντοµο χρονικό
διάστηµα πέθαναν. Έχω γνωρίσει και άλλους, που νίκησαν καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες και µεγαλούργησαν
επαγγελµατικά και οικονοµικά.
Ο Bill Gates είπε «∆εν υπάρχει αποτυχία. Υπάρχει µόνο πληροφόρηση». Με τη δήλωση αυτή κατά νου, ας δούµε απλές
στρατηγικές που βοηθούν να επιβιώνουµε και να τα καταφέρνουµε, αντί να σηκώνουµε τα χέρια ψηλά και να εγκαταλείπουµε
την προσπάθεια :
• Να µάθουµε να αντιµετωπίζουµε την αποτυχία σαν ένα γεγονός που περιέχει στοιχεία που δίνουν πληροφορίες αναγκαίες
για να κάνουµε τις απαιτούµενες αλλαγές στη ζωή, στη συµπεριφορά και τις πράξεις µας.
• Πάντα να αναζητούµε τις πιθανές ευκαιρίες που αναδεικνύονται µέσα από κάθε αποτυχία και ταλαιπωρία.
• Να ψάχνουµε για το «µάθηµα» (τη γνώση) που συνοδεύει κάθε αποτυχία. «Τι έµαθα µέσα από αυτή την εµπειρία;»
• Να βγάλουµε έξω από τη ζωή µας αρνητικούς, µίζερους και φοβισµένους ανθρώπους. Ας εµπλουτίσουµε τις παρέες και τις
συναναστροφές µας µε ανθρώπους που σκέφτονται δηµιουργικά, ευγενικά, θετικά και πάνω απ όλα, διαθέτουν έναν ήρεµο
και ειρηνικό νου.
• Να ανακαλύψουµε νέες πηγές πληροφόρησης και παράλληλα, να αρχίζουµε να αλλάζουµε τρόπο σκέψης.
Γιατί τελικά, η ζωή είναι πολύ µικρή για να αποσυρόµαστε και να τα παρατάµε εύκολα!