Η μαύρη αυτή τρύπα που ζυγίζει όσο 6,6 δισεκατομμύρια ήλιοι αποδέχθηκε τον τίτλο της πιο μεγάλης μαύρης τρύπας στο 217ο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης στο Seattle.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κατ' ανάγκη η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα στο σύμπαν, αντίθετα, αλλά είναι η μεγαλύτερη από αυτές που μετρήσαμε στην κοσμική γειτονιά μας.
Στην καρδιά του γαλαξία M87, περίπου, 50 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά προς την κατεύθυνση του αστερισμού της Παρθένου, τούτη η Μαύρη Τρύπα είναι τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να καταπιεί το ηλιακό μας σύστημα πανεύκολα. Ο ορίζοντας γεγονότων της – το όριο στο οποίο τίποτα, ούτε το φως δεν μπορεί να ξεφύγει από το τέρας της βαρυτικής έλξης - είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερος από την τροχιά του Ποσειδώνα, ο πιο απόμακρος πλανήτης του Ήλιου μας (εξαιρείται φυσικά ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας).
Οι προηγούμενες εκτιμήσεις της μάζας της μαύρης τρύπας του γαλαξία M87 ήταν περίπου 3 δισεκατομμύρια ήλιοι, ή 1.000 φορές το μέγεθος της υπερβαρέας μαύρης τρύπας του Γαλαξία μας. Οι νέες μετρήσεις αποκτήθηκαν χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Gemini των 8,1 μέτρων στο όρος Mauna Kea της Χαβάης, το οποίο μπορεί να αντισταθμίσει τις στρεβλωτικές επιπτώσεις της γήινης ατμόσφαιρας. Αυτό βοήθησε τους αστρονόμους να μετρήσουν την ταχύτητα που στρέφονται τα αστέρια (που φτάνουν τα 500 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) στον M87 γύρω από τη μαύρη τρύπα, και από αυτό μπόρεσαν να καθορίσουν με ακρίβεια τη μάζα.
Αν συγκρίνει κανείς τις παλιές μετρήσεις της μάζας της μαύρης τρύπας στον M87 με την τρέχουσα μέτρηση, ίσως αναρωτηθεί: Είναι ο γαλαξίας M87 απογυμνωμένος; Πράγματι, οι αστρονόμοι πιστεύουν πως η μαύρη τρύπα τράβηξε προς το μέρος της ένα τεράστιο αριθμό άστρων και αερίου κατά τη διάρκεια της ζωής της. Εκτός όμως από την τροφοδοσία της με αυτό τον τρόπο, η πρωταθλήτρια μαύρη τρύπα του M87 οφείλει το ρεκόρ της και σε μια σειρά συγχωνεύσεων μαύρων οπών, η τελευταία από τις οποίες μπορεί να έχει συμβεί στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν.
Είτε η μαύρη τρύπα του M87 απέκτησε τη μάζα της με συγχωνεύσεις είτε καταβροχθίζοντας άστρα, δεν μπορεί να κρατήσει τον τίτλο βαρέων βαρών για πολύ καιρό ούτως ή άλλως. Κατά την επόμενη δεκαετία, οι αστρονόμοι σχεδιάζουν να συνδέσουν πολλά τηλεσκόπια διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, για να δημιουργήσουν να ισοδύναμο ραδιοτηλεσκόπιο που θα δουλεύει με μήκη κύματος κάτω από το 1 mm. Έτσι, θα αυξήσουν κατά πολύ την ικανότητά τους να εντοπίζουν τεράστιους ορίζοντες γεγονότων και φυσικά αντίστοιχες μαύρες τρύπες στο σύμπαν.
Η ανακάλυψη, που ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης, έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον αστρονόμο Καρλ Γκέπχαρτ του Πανεπιστημίου του Τέξας και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Τόσο μεγάλες μαύρες τρύπες πιθανότατα δημιουργούνται όχι μόνο "καταπίνοντας" γειτονικά άστρα, αλλά και μέσω απορρόφησης άλλων μικρότερων μαύρων τρυπών. Ο αστρονόμος Τζορτζ Τζιοργκόφσκι του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), με τη βοήθεια ενός άλλους τηλεσκοπίου της Χαβάης, του διαμέτρου δέκα μέτρων, εντόπισε ζευγάρια μαύρων τρυπών, που περιφέρονται η μια γύρω από την άλλη, σε 16 μακρινούς γαλαξίες. Τα σχετικά ευρήματα παρουσιάστηκαν κι αυτά στο ίδιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης.
Πηγή: Popular Science
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου