Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΑΓΝΟΙ - ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΤΡΕΛΟΙ

Ο ψυχοσωματικός βιασμός των παιδιών

από γονείς, γιατρούς, κοινωνία

Ζούμε σε μια εποχή μόλυνσης τής ατμόσφαιρας, τής γης, των ωκεανών, τής χλωρίδας και τής πανίδας. Η ανθρώπινη υγεία σε παγκόσμιο επίπεδο περνάει μεγάλη κρίση. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από τις ανίατες εκφυλιστικές ασθένειες, παρά τις υποσχέσεις τής Ιατρικής για ίαση και θεραπεία. Οι βάσεις τής νοσηρότητας, που μαστίζουν την ανθρωπότητα, ξεκινούν από πολύ μικρές ηλικίες. Πλέον οι καρκίνοι, τα καρδιακά, οι εγκεφαλοπάθειες κι άλλες βαριές, ανίατες κι εκφυλιστικές ασθένειες, πλήττουν τα παιδιά και τα βρέφη. Μήπως τελικά οι γονείς, οι παιδίατροι και το σύστημα εν γένει, θα πρέπει κάποια στιγμή ν΄ αναθεωρήσουν πολλά πράγματα;

Κάθε βρέφος προϋπάρχει κατά την εγκυμοσύνη στην κοιλιά τής μητέρας του αγνό, φυσικό, ενωμένο με το όλον, υγιές, ασφαλές και μακάριο. Με την αποκοπή τού ομφάλιου λώρου και την γέννησή του στον κόσμο τής ύλης, το νεογνό βιώνει την απόλυτη μοναξιά και τον φόβο τού αγνώστου. Βρίσκεται πλέον μακριά απ΄ την μητρική ασφάλεια και αυτάρκεια, αποκομμένο, έχοντας χάσει τη μακαριότητα, στην οποία διαβιούσε. Γίνεται πλέον θνητός περιπλανώμενος και χαμένος. Θέλει από κάπου να πιαστεί, να αισθανθεί ότι είναι, ότι υπάρχει. Η ταυτότητα, που αποκτά σταδιακά, δηλαδή το εγώ του, αποτελεί την μάσκα εκείνη, που θα φορά σε όλη του τη ζωή. Η ύπαρξη συσκοτίστηκε, η αγνότητα λερώθηκε, η μακαριότητα έχει ουσιαστικά ξεπέσει. Η μήτρα και η κοιλιά τής μητέρας είναι πλέον παρελθόν. Αυτός είναι και ο χαμένος παράδεισος, που μάταια αναζητούν οι θρησκείες στούς ουρανούς.

Όλα λάθος

Αρχικά για τα πρώτα χρόνια τής ζωής του ως ανεξάρτητο πλέον ον, κατέχει αρκετές ακόμα αρετές. Ένα νεογνό δεν φορά μάσκες, όπως οι μεγάλοι, δεν υποκρίνεται, δεν ψεύδεται, δεν κοροϊδεύει. Αντιθέτως, γελά με την ψυχή του, κλαίει πραγματικά, αγγίζει, ζηλεύει, παίζει, ουρλιάζει, τρώει, χωρίς καμμία υποκρισία, χωρία καμμία εμπάθεια. Ό,τι κάνει το κάνει πραγματικά, επειδή το αισθάνεται, ό,τι κάνει είναι αληθινό, πραγματικό. Τα νεογνά θα έπρεπε να αποτελούν τούς δασκάλους μας κι όχι τους μαθητές μας. Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο: «Των παιδιών είναι η βασιλεία».

Μάθημα θα μπορούσε ν΄ αποτελέσει για εμάς η ασθένεια ενός βρέφους. Γιατί ένα βρέφος αρρωσταίνει, έχει αναρωτηθεί κανείς; Όταν ένα βρέφος αρρωσταίνει, το κάνει για να θεραπευτεί! Σηκώνει εύκολα υψηλό πυρετό, κάνει εμετούς με το παραμικρό, με σκοπό ν΄ αποβάλλει τις υπερφορτωμένες τοξίνες του. Κρυολογεί για ν΄ αποβάλλει φλέγματα απ΄ τη μύτη και το στόμα, κάνει διάρροιες, για να καθαρίσει την εντερική οδό, δείχνοντας στους γονείς του, ότι εκείνοι κάτι δεν κάνουν καλά με την υγεία του.


Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, οι δίδυμες αδελφές παχυσαρκία και τοξίνωση αποτελούν τη βάση κάθε ασθένειας, ανεξάρτητα από το πώς την ονομάζει η συμβατική Ιατρική. Ο Δυτικός κόσμος με πρωταθλητή τη χώρα μας βρίθει από παχύσαρκες οικογένειες.

Μάταια όμως, οι γονείς του θεωρούν, ότι το μωρό τους έχει το πρόβλημα και όχι οι ίδιοι με την άγνοια των πράξεών τους. Έτσι οι γονείς του θα λειτουργήσουν ως εχθροί του. Θα το μολύνουν με χημικά και τοξίνες αρχικά μέσω τής κακής διατροφής και τής πολυφαγίας. Έχουμε όλοι δει παχύσαρκους γονείς να κουβαλάνε δίπλα τους παχύσαρκα παιδιά. Οι γονείς θα το μάθουν σταδιακά να λειτουργεί όπως εκείνοι, σαν ρομπότ, θα το δασκαλέψουν να χάσει τον αυθορμητισμό του, να γίνει υποκριτής, κερδοσκόπος, εγωιστής, θα το πιέσουν με κάθε μέσο. Θα το εμποτίσουν με ιστορικά ψέματα, δεισιδαιμονίες και ψευτοφιλοσοφίες, θα το κάνουν εμπαθή, οπαδό, θρήσκο, ρατσιστή, δεξιό, αριστερό… Με λίγα λόγια θα το κάνουν ψεύτικο και άρρωστο. Θα το κάνουν ένα φωτοαντίγραφο δικό τους, όπως τούς έκαναν κι εκείνους οι δικοί τους γονείς. Είναι θέμα παράδοσης θα πουν…


Οι Pink Floyd στο Another brick in the wall καταγγέλουν το «κάψιμο» τού εγκεφάλου τού παιδιού κατά τη σχολική εκπαίδευση, όταν τον εμποτίζουν με παρά φύση ιδέες, όπως θρησκεία, έθνος (στη φύση δεν υπάρχουν σύνορα, βίζες κ.ά.) κ.λπ., οι οποίες το κατατρέχουν σε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή του και αποτελούν το βασικό μοχλό χειραγώγησής του από τούς εκάστοτε εξουσιαστές. (Βλ. το σχόλιο: Ανήλικος κατά φύση, ενήλικες παρά φύση.)

Έτσι, ένα παιδί, που γεννιέται π.χ. στον ελλαδικό χώρο εκπαιδεύεται να πιστεύει, ότι είναι απόγονος τού... Μεγαλέξανδρου και χριστιανός ορθόδοξος, ένα παιδί, που γεννιέται μερικά χιλιόμετρα ανατολικότερα μαθαίνει, ότι είναι Τούρκος και μουσουλμάνος, ένα παιδί στην Αγγλία εκπαιδεύεται να σέβεται και να αγαπά τη βασίλισσα κ.λπ. κ.λπ.. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: “Τι είν΄ η πατρίδα μας;” Εθνοκεντρισμός στην εκπαίδευση και Ο μύθος τής διατήρησης των “εθνικών” χαρακτηριστικών τού ελληνικού έθνους).

Από πολύ νωρίς έρχεται και η στιγμή τού παιδίατρου, για να εισβάλλει στη ζωή τού βρέφους. Ο παιδίατρος είναι εκείνος, που θ΄ αναλάβει και θα χαράξει την πορεία τής υγείας του στο μέλλον. Ο παιδίατρος θα καθορίσει την μελλοντική διατροφή τού παιδιού βήμα - βήμα. Αν και γνωρίζει ελάχιστα για διατροφή, οι γονείς θα τον εμπιστευθούν. Είναι ο «ειδικός». Αυτός είναι, που θα επιλέξει ποιας φαρμακευτικής εταιρείας το γάλα θα πρέπει να πιει το βρέφος. Πότε θ΄ αρχίσει τα εμβόλια, τα φάρμακα, τις αντιβιώσεις, τα χειρουργεία, όλα εναποτίθενται σε αυτόν. Αυτός θα θέσει τα ωράρια των γευμάτων και τού ύπνου τού βρέφους.

Αν ένα παιδί δεν θέλει να φάει κάποια στιγμή δεν θα ληφθεί υπ΄ όψη. Ίσως να είναι άρρωστο, ίσως κακοδιάθετο, ίσως παρασιτισμένο. Αν και εκείνο μόνο αισθάνεται και ξέρει την αιτία που δεν πεινά, άλλοι θ΄ αποφασίσουν για το αν θα φάει ή όχι. Η διάθεση, η επιθυμία και η άποψη τού βρέφους συνήθως δεν λαμβάνονται υπ΄ όψη. Έρχεται λοιπόν η μητέρα με τις συμβουλές τού παιδίατρου, αλλά και τής οικογένειας και μπουκώνουν το παιδί με κακής ποιότητας τροφές, ενώ εκείνο δεν πεινάει. Για να μάθει να τρώει τις συνήθεις παιδικές τροφές (καλύτερα σκουπίδια), θα χρειαστεί να το ξεγελάσουν, να το απειλήσουν, ή ακόμα και να το δείρουν.

Αν κλαίει και διαμαρτύρεται, θα το μαλώσουν να σταματήσει. Μη αυτό, μη εκείνο, κάνε αυτό κάνε τ΄ άλλο... Η χαρακτηριστική φράση των γονιών προς το παιδί τους, ΜΗ... Το βάζουν να κοιμηθεί με το ζόρι κι ας μην θέλει. Με απλά λόγια, ο ψυχοσωματικός βιασμός τού βρέφους έχει αρχίσει, για να ολοκληρωθεί με τον ψυχικό σωφρονισμό και την λοβοτομή, που θ΄ ακολουθήσει στα επόμενα χρόνια στα σχολεία και στα πανεπιστήμια...

Τα νεογνά, που θηλάζουν απο- κλειστικά στους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, αντιμετωπίζουν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο λοι- μώξεων στο αναπνευστικό και στο πεπτικό σύστημα. Με το μητρικό θηλασμό θέτονται οι βάσεις για ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, που θα προστατεύει τον οργανισμό σε όλη του τη ζωή.

Τα βρέφη στην εποχή μας συνήθως δεν θηλάζουν απ΄ τη μητέρα τους, ή θηλάζουν ελάχιστα. Οι επιταγές τής μόδας, ή τα μαιευτήρια, ή ακόμα και οι ίδιες οι μητέρες κόβουν το μητρικό γάλα με διάφορες δικαιολογίες και ψέματα, στερώντας το πιο πολύτιμο δώρο, που θα μπορούσαν να δώσουν στα παιδιά τους. Σύμφωνα με έρευνα τού Ινστιτούτου Υγείας τού Παιδιού το ποσοστό των μητέρων, που θηλάζουν τα παιδιά τους αποκλειστικά μόνο με μητρικό γάλα κυμαίνεται στο 40-50% τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννα, αλλά δεν ξεπερνά το... 1% στο τέλος των έξι μηνών!

Ως αποτέλεσμα, τα νεογνά δεν χάνουν απλώς ένα μείγμα θρεπτικών συστατικών, αλλά ένα ζωντανό διάλυμα κυττάρων, αντισωμάτων, αυξητικών παραγόντων και άλλων βιολογικά ενεργών στοιχείων, που βοηθούν στην άμυνα και στην ανάπτυξή τους. Αντ΄ αυτού οι μητέρες τα ταΐζουν με χημικά γάλατα και έτοιμες κρέμες σε βαζάκια. Τα γάλατα σκόνης τού εμπορίου, που προορίζονται για τα βρέφη, περιέχουν ορμόνες, αντιβιοτικά, μεταλλαγμένες ουσίες και άλλα χημικά. Προέρχονται δε από αγελάδες, που κάτω από τραγικές συνθήκες διαβίωσης, παράγουν δέκα φορές περισσότερο γάλα απ΄ όσο θα μπορούσαν να παράγουν υπό φυσιολογικές συνθήκες. Επομένως, αυτό το προϊόν είναι ένα χημικό παρασκεύασμα βιασμού των αγελάδων, εμπλουτισμένο και με άλλες πρόσθετες χημικές ουσίες. Οι επεξεργασμένες κρέμες και τα ρυζάλευρα, που επίσης δίνονται μετά τους πρώτους μήνες ζωής, βρίθουν από συντηρητικά, βελτιωτικά, ενισχυτικά γεύσης και άλλα τοξικά. Αν προσθέσουμε και το χλωριωμένο και μολυσμένο με βαρέα μέταλλα πόσιμο νερό, έχουμε ένα χημικοτοξικό κοκτέιλ ως τροφή τού βρέφους. Έτσι το δεύτερο μεγάλο έγκλημα κατά τής υγείας τού βρέφους έχει συντελεστεί με την συμμετοχή των γονέων του.

Η καισαρική τομή είναι μία καθαρά χειρουργική μέθοδος ανάγκης, που ενδείκνυται σε πολύ μικρό ποσοστό εγκυμοσυνών. Όμως, μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα των γιατρών, των νοσοκομείων και των φαρμακο- βιομηχανιών, οι μητέρες και τα παιδιά τους θυσιάζονται στο βωμό τού χρήματος. Στη χώρα μας τα ποσοστά ξεπερνούν κατά πολύ το 60% χωρίς να ξέρουμε ακριβώς πόσο, αφού οι στημένες στατιστικές έρευνες, που παρουσιάζουν οι γιατροί, διαφέρουν κατά πολύ μεταξύ τους.
Το πρώτο έγκλημα έχει ήδη γίνει κατά την γέννησή του με την καισαρική τομή. Εκεί δήθεν πάλι για το καλό τού βρέφους και με πειστικά και απειλητικά ψέματα, οι γιατροί θα φέρουν το βρέφος στην ζωή με καισαρική τομή. Το κόστος τής καισαρικής είναι 4 με 5 χιλιάδες ευρώ, σε αντίθεση με τον φυσιολογικό τοκετό, που κοστίζει περίπου στα χίλια ευρώ. Το χειρότερο όμως είναι, ότι το πρώτο μεγάλο βήμα, που έπρεπε να κάνει το βρέφος, για να βγεί στη ζωή και ν΄ απαρνηθεί την ευδαιμονία, που βίωνε για εννέα μήνες στη μήτρα τής μάνας του, δεν πρόκειται ποτέ να το κάνει. Αντί γι΄ αυτό, το βήμα θα το κάνουν οι γιατροί με την εγχείρηση. Αυτό μένει παθητικό. Σύμφωνα με στατιστικές, τα παιδιά, που γεννιούνται με καισαρική τομή, είναι πιο αναποφάσιστα και πιο υποτονικά απ΄ τα παιδιά, που γεννιούνται φυσιολογικά, επειδή δεν πήραν ποτέ την απόφαση να γεννηθούν μόνα τους, να κάνουν το πρώτο μεγάλο βήμα τής ζωής τους. Η παθητικότητα και η αναποφασιστικότητα θα τα χαρακτηρίζουν σε όλη τους τη ζωή.




Η επιχείρηση ασθένεια ξεκινά από τις πολύ πρώιμες ηλικίες, αυτές των νεογνών. Εμβόλια, αντιβιώσεις και άλλα φάρμακα βομβαρδίζουν στην κυριο- λεξία τις άμυνες των βρεφικών οργανισμών προκαλώντας σοβαρές μολύνσεις, τοξίνωση και νοσηρότητα στα σώματα των παιδιών μας, κάτω την συγκατάβαση και τη βαθιά άγνοια των φοβισμένων γονιων

Θα ακολουθήσουν τα εμβόλια, το τρίτο μεγάλο έγκλημα κατά των νηπίων. Πλέον γίνονται από την ηλικία των δύο μηνών. Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός βρέφους αρχίζει να δημιουργείται μετά το ενάμιση έτος τής ηλικίας του. Μέχρι τότε το σώμα του αντιστέκεται στις τοξίνες απ΄ τα αντισώματα, που προϋπάρχουν στο αίμα του και έχει κληρονομήσει απ΄ τη μητέρα του. Επομένως, αυτή την περίοδο, που δεν έχει σχηματιστεί το ανοσοποιητικό του σύστημα, είναι πολύ ευάλωτο σε χημικές ουσίες και ειδικά στα δηλητήρια, που περιέχουν τα εμβόλια. Όμως, αφού τα συστήνει ο παιδίατρος, ο «ειδικός», εντάξει… Μέχρι την ηλικία των 10 ετών οι δόσεις των εμβολίων φτάνουν τις 35 τον αριθμό! Αξιοσημείωτο είναι ότι οι προηγούμενες γενιές (μέχρι και 30 χρόνια πριν) έκαναν μέχρι 10 δόσεις εμβολίων! Εκατό χρόνια πριν δεν έκαναν καθόλου εμβόλια… Τι άλλαξε από τότε άραγε; Μήπως οι χρηματικές ανάγκες των φαρμακοβιομηχανιών και των γιατρών; Ουφ, δύσκολες εποχές να είσαι βρέφος... (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Εμβολιασμοί: Ωφελούν ή βλάπτουν;)

Οι χημικές και οι συνθετικές τοξίνες και τα δηλητήρια, που υπάρχουν κυρίως στις τροφές, στο νερό, στον αέρα, στα φάρμακα και στα εμβόλια, θέτουν τις βάσεις των οξέων ασθενειών στα βρέφη και στη συνέχεια των χρόνιων ασθενειών στους ενήλικες. Και για όσους δεν γνωρίζουν, η επιχείρηση ασθένεια έχει ξεκινήσει… (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Φαρμακοβιομηχανίες: η παγκόσμια απειλή).


Το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου αποτελεί μία νέα «κρυφή» και μη αναστρέψιμη κατάσταση, που προκαλεί ακαριαίο θάνατο στα βρέφη. Οι παιδίατροι λένε, ότι δεν γνωρίζουν το αίτιο, που την προκαλεί. Μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε εμείς, μήπως τα εμβόλια είναι η αιτία γι΄ αυτή τη νέα μάστιγα; Ρωτήστε τους παιδιάτρους σας να σας πουν τι θα συμβεί στο βρέφος, που εμβολιάζεται, αν βρίσκεται σε περίοδο επώασης κάποιας ασθένειας (λοίμωξης, παιδικής, επιδημικής, αυτοάνοσης, ή όποιας άλλης) τη στιγμή που γίνεται ο εμβολιασμός και φυσικά εκείνος δεν θα το γνωρίζει, αφού κατά την περίοδο αυτή δεν εμφανίζονται συμπτώματα. Σίγουρα θα ζοριστεί να σας απαντήσει. Η δική μας απάντηση: Ανήκεστες βλάβες, ή ακαριαίος θάνατος, στην ιατρική ορολογία εγκεφαλοπάθειες, ή σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου…

Άλλο ένα τραγικό λάθος είναι, ότι οι γονείς συνηθίζουν να φασκιώνουν τα μωρά τους, για να τα προστατέψουν από τις καιρικές συνθήκες, (ήλιο, αέρα, κρύο) ή να τα κρύψουν μέσα σε κλειστούς χώρους. Όταν έρθει το καλοκαίρι, τα αλείφουν με τα χημικά αντηλιακά προϊόντα ειδικά για παιδιά! Επίσης κυκλοφορούν και ειδικά αντηλιακά γυαλιά τής μόδας για παιδιά και βρέφη. Οι φαρμακευτικές βιομηχανίες καλλυντικών έχουν φροντίσει και γι΄ αυτούς τούς πελάτες τους…(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η συνωμοσία τού Ήλιου).

Πρόκειται για άλλη μία εγκληματική αντιμετώπιση από μέρους των γονέων. Τα χημικά αντηλιακά τοξινώνουν το σώμα τού βρέφους και δεν αφήνουν τις ευεργετικές υπεριώδεις ακτίνες τού Ήλιου να εισέλθουν στο σώμα. Ο Ήλιος με λίγα λεπτά έκθεσης τού σώματός τού βρέφους (και απ΄ τις δύο πλευρές) την ημέρα, είναι άκρως απαραίτητος για την σωστή μυοσκελετική και την εν γένει ανάπτυξή του. Παρομοίως και ο καθαρός αέρας. Πρόκειται για δύο απ΄ τις βασικότερες προϋποθέσεις για σωματική υγεία και ευεξία ενός βρέφους, σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι γονε

Το χρονικό διάστημα, που χρειάζονται Ήλιο τα βρέφη, είναι από πέντε έως δέκα λεπτά την ημέρα, με μικρή αυξητική και σταδιακή άνοδο στο χρονικό σημείο των είκοσι λεπτών, πάντοτε ανάλογα και με το τύπο δέρματος τού κάθε παιδιού. Για τον αέρα χρειάζεται αρκετή παραπάνω έκθεση τού σώματος, όμως πάντοτε με προφύλαξη όταν έχει κρύο και υγρασία.


Οι επεξεργασμένες χημικές τροφές τού εμπορίου, οι μαργαρίνες και τα trans λιπαρά, τα μεταλλαγμένα, η επεξεργασμένη ζάχαρη, τα λευκά άλευρα, το αλάτι, τα δηλητηριασμένα ζωικά προϊόντα (ψάρια ιχθυοτροφείου, κρέατα και γαλακτοκομικά) και τα υπόλοιπα αλλοιωμένα τρόφιμα των super markets, που είναι βουτηγμένα στα χημικά δηλητήρια (συντηρητικά, βελτιωτικά, διογκωτικά, χρώματα κ.ά.), είναι οι τοξικές αντι-τροφές, που δημιουργούν την παχυσαρκία και τη νοσηρότητα, που μαστίζει τις νέες γενιές. Στη χώρα μας τα τραγικά ποσοστά παχυσαρκίας και νοσηρότητας σε παιδιά και βρέφη μάς φέρνουν στη πρώτη θέση πανευρωπαϊκά.

Όλοι ανεξαιρέτως οι γονείς πιστεύουν, ότι οι διάφοροι ιοί, που κυκλοφορούν, οι επιδημίες, η κληρονομικότητα, οι παιδικές ασθένειες, το κρύο και κάποιες παρόμοιες καταστάσεις, είναι οι παράγοντες, που δημιουργούν την ασθένεια στα παιδιά τους. Μήπως όμως ο βασικός παράγοντας νοσηρότητας ενός βρέφους, είναι η άγνοια των γονιών του;

Τοξίνες και τοξίνωση

Για να έρθουμε στο τι είναι τελικά η ασθένεια; Η ελληνική γλώσσα μάς λέει: Ασθένεια = α (στερητικό) + σθένος, όπου σθένος = δύναμη. Επομένως ασθένεια = μειωμένη δύναμη. Ο ασθενής λέει: «δεν μπορώ να περπατήσω, δεν μπορώ να κινηθώ», δεν έχει δύναμη. Επομένως η ασθένεια είναι η πτώση τής δύναμης τού οργανισμού, καλύτερα εξασθένηση τού ενεργειακού πεδίου τού οργανισμού κι όχι τα συμπτώματά του. Και γιατί ασθενούμε; Για ένα και μοναδικό λόγο, την τοξίνωση.

Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη και όλες τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, η τοξίνωση ενός οργανισμού αποτελεί τη βάση κάθε ασθένειας, ανεξαρτήτου ονομασίας της. Η ιπποκρατική σκέψη πρέσβευε, ότι η ασθένεια είναι μία και μοναδική «εννοίο τής νόσου», παρά τις διάφορες ονομασίες, που έχει δώσει μέχρι σήμερα η συμβατική Ιατρική. Η ασθένεια αυτή είναι η τοξίνωση τού αίματος, «οι τέσσερις χυμοί τού σώματος» κατά τον Ιπποκράτη, που συνεχώς αλλάζουν μέσα μας, η τοξίνωση των οργάνων, τής λέμφου, τού αίματος και τού οργανισμού εν γένει.

Καθημερινά κάθε βρέφος, αλλά και εμείς εισάγουμε στο σώμα μας τοξικές ουσίες απ΄ τις τροφές που τρώμε, απ΄ τον αέρα που αναπνέουμε κι απ΄ το νερό που πίνουμε. Τα μωρά τοξινώνονται κι απ΄ τα εμβόλια, αφού κάθε εμβόλιο εκτός απ΄ τούς ιούς και τα άρρωστα κύτταρα ζώων και αυγών, περιέχουν και τα περίφημα έκδοχα. Αναφέρω μερικά απ΄ αυτά: Αλουμίνιο, θιομερσάλη (κοινώς υδράργυρος), φολμαδεύδη, φενοξυαιθανόλη, νεομυκίνη - τετρακυκλίνη - γενταμυκίνη - στρεπτομυκίνη (τα 4 αυτά είναι αντιβιοτικά), πολυσορβικό άλας, ζελατίνη, ερυθρά φαινόλη, νανοσωματίδια, σκουαλένιο κ.ά. Ξέρετε τις δράσεις αυτών των χημικών ουσιών, τι κάνουν όταν θα μπουν στο ανθρώπινο αίμα; Όχι;… Μήπως θα έπρεπε να ξέρατε;

Πάνω από 15.000 χημικές ουσίες έχουν φτιάξει μέχρι σήμερα οι φαρμακευτικές βιομηχανίες και τις έχουν διασπείρει παντού, στα τρόφιμα, στο νερό, στον αέρα, στο υπέδαφος, στη χλωρίδα, στην πανίδα, μέσα μας. Πρόκειται για ένα σιωπηλό χημικό παγκόσμιο πόλεμο, που έχουν εξαπολύσει εδώ και πολλά χρόνια με ατελείωτα θύματα.

Εκτός απ΄ αυτές τις τοξίνες υπάρχουν οι τοξίνες, που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό μας, μέσα απ΄ την διαδικασία τού μεταβολισμού (ομοιοτοξικότητα). Τοξίνες δημιουργούνται και από ψυχολογικά αίτια. Άρρωστα συναισθήματα, όπως μίσος, φθόνος, οργή, ζήλεια, λύπη και άλλα παρόμοια, δημιουργούν επίσης τοξίνωση στο σώμα. Ένας καθαρός οργανισμός, που λειτουργεί σωστά, έχει τούς απαραίτητους μηχανισμούς για ν΄ αποβάλλει τις τοξίνες από μέσα του, όπως με τον ιδρώτα, τα ούρα, τα κόπρανα, τη βλέννα και την αναπνοή (πνευμονική και δέρματος). Οι τοξίνες, που δεν αποβάλλονται, αποθηκεύονται μέσα στον αλληλοσυνδεόμενο ιστό, που ενεργεί ως σκουπιδότοπος. Όταν η ποσότητα των τοξινών μεγαλώσει και ο σκουπιδότοπος γεμίσει, τοξίνες θα εισχωρήσουν μέσα στα κύτταρα, στα άκρα των ιστών κι από κει στα όργανα (νεφρά, ήπαρ, έντερα, αίμα κ.ά.). Τα όργανα κινδυνεύουν και πλέον ο οργανισμός είναι ανίκανος να αποβάλλει αυτή την ποσότητα των τοξινών μέσω των οδών που αναφέραμε. Έτσι η υγεία τού οργανισμού διαταράσσεται και εμφανίζονται τα συμπτώματα (πυρετός, βήχας, φλέματα, φλεγμονές κ.ά.), με σκοπό την αποτοξίνωση, κάθαρση και μόνο.

Τα μικρόβια και ο άτυπος πόλεμος

Τα μικρόβια διαχρονικά αποτελούν τον αποδιοπομπαίο τράγο τής ασθένειας. Η σκέψη αυτή, ότι μικρόβια μάς επιτίθενται από έξω και προσβάλλουν τον οργανισμό μας, έχει ξεκινήσει απ΄ την αρχαία σχολή τής Κνίδου. Εκεί κάποιοι ιερείς έφτιαξαν μία ιατρική σχολή σε αντιδιαστολή με αυτή τού Ιπποκράτη στην Κω. Αργότερα, ο Γαληνός συντάχθηκε με αυτή τη σχολή. Η θεωρία των μικροβίων έχει υιοθετηθεί πλήρως και απ΄ τη συμβατική Ιατρική. Η ιπποκρατική σκέψη και οι εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι κάθετα αντίθετες στις δεισιδαιμονίες αυτές πρεσβεύουν, ότι η ασθένεια είναι η προσβολή, που γίνεται σε δυναμικό - ενεργειακό επίπεδο τού οργανισμού, λόγω τής τοξίνωσής του. Τα δε συμπτώματα τής ασθένειας είναι η αντίδραση - προσπάθεια ενός οργανισμού για να θεραπευτεί. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: “Ασθένεια”... Ο μοναδικός δρόμος για την ίαση και την υγεία.)

Η συμβατική Ιατρική πρεσβεύει, ότι όλες σχεδόν οι ασθένειες μεταφέρονται στούς ανθρώπους μέσω των μικροβίων. Έτσι έχει κηρυχτεί ένας άτυπος πόλεμος κατά των περιβόητων μικροβίων. Η ασθένεια όμως, είναι καθαρά εσωτερική υπόθεση τοξίνωσης τού σώματος και πάντα προηγείται των μικροβίων. Αν το παχύ έντερο είναι γεμάτο με σάπιες ακαθαρσίες και διάφορα άλλα βρώμικα κατάλοιπα και τοξίνες, η περιοχή αυτή θα γεμίσει μικρόβια. Αν η περιοχή αυτή καθαριστεί τα μικρόβια απλά θα εξαφανιστούν. Τα μικρόβια δεν είναι εχθροί μας, όπως όλοι σχεδόν νομίζουμε, αντιθέτως είναι οι καθαριστές τής μολυσμένης περιοχής, αφού από την μόλυνση τρέφονται. Αν δεν υπάρχει μόλυνση (τοξίνωση) δεν εμφανίζονται ποτέ τα μικρόβια.

Έτσι οι γονείς μέσα στην παραπληροφόρηση των Μ.Μ.Ε. και στην άγνοια, στην οποία διαβιούν, κάνουν μεγάλο κακό αντί για καλό στην υγεία των ίδιων των παιδιών τους μη γνωρίζοντας, ότι οι φοβισμένες πράξεις τους και οι λανθασμένοι χειρισμοί τους θα αποτελέσουν την τροχοπέδη τής υγείας των ίδιων των παιδιών τους, σε παρόν και σε μέλλον.

Τα συμπτώματα τής υγείας

Ένα βρέφος τελικά αισθάνεται πολύ καλά τι είναι αρρώστεια, οι ενήλικοι όμως όχι! Ένα βρέφος εκφράζει την αρρώστεια με τα έντονα θεραπευτικά συμπτώματα, που παρουσιάζει, με σκοπό να θεραπευτεί. Οι γονείς δεν μπορούν να τα διαβάσουν, έχουν μάθει μόνο να τα καταστέλλουν με κάθε ιατρικό μέσο, με τους ατελείωτους λάθος χειρισμούς τους (σταμάτημα τού μητρικού γάλακτος, λάθος διατροφή, εμβόλια, χημικά καλλυντικά, φάρμακα, χειρουργεία, φάσκιωμα κ.ά.). Έτσι, έχουν δημιουργήσει την απαραίτητη κληρονομιά, για ν΄ αρρωσταίνει συνέχεια το μωρό τους και να πλουτίζουν οι άνθρωποι του ιατρικού συστήματος.

Κι όταν τα θεραπευτικά συμπτώματα τής ασθένειας (τοξίνωσης) εμφανιστούν, θα σπεύσουν (πάντα σύμφωνα με τις υποδείξεις των παιδιάτρων) να τα πνίξουν καταπιέζοντας κάθε θεραπευτική προσπάθεια, που θα εμφανίσει ένα βρέφος (συμπτώματα), με χημικά φάρμακα και αντιβιώσεις. Π.χ. στον πυρετό δίνουν αντί-πυρετικό, στην διάρροια αντί-φάρμακο για να σταματήσει, στον εμετό δίνουν αντί-εμετικά, στις λοιμώξεις αντί-βιώσεις, στις φλεγμονές αντί-φλεγμονώδη κ.ά.. Δεν γνωρίζουν, ότι ο πυρετός, ο πόνος, ο εμετός, το ρίγος, τα φλέματα, η ανορεξία, είναι τα συμπτώματα, που δημιουργεί το σοφό μας σώμα, για να αποβάλλει τα σκουπίδια και να αποτοξινωθεί από τα άχρηστα που έχουν μπλοκάρει και εξασθενήσει τον αμυντικό του μηχανισμό. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: “Είναι” και “Σώμα”). Έτσι επέρχεται η ίαση, μόνο μέσω των συμπτωμάτων τής αρρώστειας. Επομένως, την τοξίνωση ενός βρέφους και κατ΄ επέκταση την αρρώστεια, τα δημιουργούν οι ίδιοι οι γονείς με τις ανθυγιεινές συνήθειες διατροφής και διαβίωσης, που επιβάλλουν στα παιδιά τους.

Τα συμπτώματα ουσιαστικά θεραπεύουν την αρρώστεια! Π.χ. με τον πυρετό και τον βήχα ωθούνται έξω απ΄ τους πνεύμονες και αποβάλλονται με τα πτύελα οι τοξίνες που έχουν εναποθηκευτεί μέσα στα φλέγματα και τα αποστήματα. Οι άνθρωποι όμως, έχουν μάθει να καταστέλλουν κάθε φωνή κάθε προσπάθεια τού οργανισμού για θεραπεία με τα φάρμακα και τα χειρουργεία. Λειτουργούν κατασταλτικά, όπως η κοινωνία μας. Όπως τα δυνατά κράτη προς τα αδύναμα, όπως η αστυνομία και ο στρατός, όπως η μητέρα και ο πατέρας στα παιδιά τους, όπως ο σύζυγος στη σύζυγο. Αν σε κάποιο παιδί πρηστούν οι αμυγδαλές, οι γιατροί θα προτείνουν χειρουργικό ακρωτηριασμό κόβοντάς τις αμυγδαλές, το ίδιο και με τα κρεατάκια στη μύτη, ή με τις μυρμηγκιές κ.ά. Το ίδιο κάνουν και σε μεγαλύτερα όργανα, χολή, νεφρά, πνεύμονες. Ό,τι δεν μπορούν να θεραπεύσουν το κόβουν και το πετάνε…

Η ασθένεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία φυσιολογική λειτουργία κάθαρσης τού οργανισμού, όπως η πέψη, η αφόδευση, η ούρηση, η αναπνοή. Κανένας γιατρός δεν μπορεί να θεραπεύσει κανέναν ασθενή σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, παρά μόνο ο ίδιος ο οργανισμός τού ασθενή μπορεί να αυτοθεραπεύεται. Ο γιατρός πρέπει μόνο να είναι ο αρωγός τής αυτοκάθαρσης - αυτοθεραπείας και τίποτε άλλο. Οι γονείς πρέπει να το μάθουν καλά αυτό το μάθημα, που τούς διδάσκουν τα παιδιά τους. Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμφιλιωθούν με αυτές τις αρχές, δηλαδή με τα μικρόβια και με τα συμπτώματα των ασθενειών και να σταματήσουν να τα καταπολεμούν. Καταπολεμώντας τα μικρόβια και τα συμπτώματα τής ασθένειας, ουσιαστικά καταπολεμούν την πιο φυσιολογική λειτουργία τού παιδιού τους, ή καλύτερα τα ίδια τα παιδιά τους! Παρατηρείστε ένα ζώο, όταν αρρωσταίνει τι κάνει. Σταματάει να τρώει και να κινείται. Κάθεται ήσυχα σε μία γωνιά και περιμένει τον οργανισμό του ν΄ αυτοθεραπευτεί. Δεν θα πάει σε γιατρό να τού δώσει φάρμακα, ούτε να το χειρουργήσει. Κάποια ζώα τρώνε χόρτα, για να προκαλέσουν εμετό και να θεραπευτούν. Οι άνθρωποι όμως, λόγω άγνοιας στο τι τούς συμβαίνει, σταματούν τον εμετό με φάρμακα



Υπάρχει μία αρχή της Φυσικοπαθητικής (εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, που ανάγεται στον Ιπποκράτη), η οποία λέει: «Ό,τι εισέρχεται στο σώμα ενός όντος είναι είτε τροφή, είτε δηλητήριο». Δεν μπορεί λοιπόν μια χημική ουσία ή μια βαριά επεξεργασμένη τροφή να θρέψει έναν οργανισμό και να δράσει ως τροφή, επειδή δεν είναι τροφή, θα δράσει μόνο ως δηλητήριο.

Επομένως οι γονείς θα πρέπει να λάβουν αυτή τη φράση πολύ σοβαρά υπ΄ όψη τους. Να ταΐζουν τα παιδιά τους με φυσικές τροφές κι όταν αυτά πεινούν, να τους δίνουν καθαρό νερό, να τα αφήνουν να εκτίθενται στον ήλιο και στον αέρα, πάντοτε με μέτρο και φειδώ. Να τα αφήνουν να παίζουν ελεύθερα στη Φύση, στο βουνό, στη θάλασσα. Να μην τα λούζουν με χημικά καλλυντικά, όπως συνηθίζουν (σαμπουάν, κρέμες, αντηλιακά κ.ά.), να αποφεύγουν τις αντιβιώσεις, τα εμβόλια και τ΄ άλλα χημικά φάρμακα. Να ενδιαφέρονται πραγματικά γι΄ αυτά, να τα φροντίζουν, να τα ακούνε και να νιώθουν φίλοι μαζί τους. Τέλος, να τα αγαπάνε με την ψυχή τους και να διδάσκονται από αυτά. Έχουν πολλά να μάς διδάξουν τα αθώα παιδιά, εμάς τούς υποκριτές και πονηρούς ενήλικες. Αυτά χρειάζεται λοιπόν ένα παιδί για να αποκτήσει καλή υγεία, σφρίγος και ζωτικότητα. Ό,τι δηλαδή διαχρονικά προτείνει η Φύση σε μάς τούς ανθρώπους και σε όλα τ΄ άλλα όντα. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.

Στις μέρες μας κάθε αντίληψη και σκέψη για το τι είναι υγεία, αποτελεί αρρώστεια. Αυτό αποδεικνύεται απ΄ τα ατελείωτα εκατομμύρια ασθενών, που εισάγονται στα νοσοκομεία τού πλανήτη μας και τα ατελείωτα εκατομμύρια θανάτων από παλιές, νέες και ανίατες ασθένειες. Όμως, οι ακάλυπτες επιταγές και οι φρούδες υποσχέσεις τής Ιατρικής και των φαρμακοβιομηχάνων πατρόνων τους, έχουν αρχίσει και ξεφουσκώνουν. Πρόσφατα το φιάσκο τής περιβόητης γρίπης Η1Ν1 γέμισε με πακτωλό χρημάτων τα θησαυροφυλάκια των φαρμακοβιομηχανιών και των εντολοδόχων τους γιατρών, αλλά η αξιοπιστία της χημικής Ιατρικής στηλιτεύτηκε. Έτσι, παρά τη βαθειά νάρκωση, που έχουν βυθίσει την ανθρωπότητα όλα αυτά τα χρόνια, οι δημιουργοί και συντηρητές τής ασθένειας, αποκαλύπτονται σιγά σιγά στα μάτια των θυμάτων τους.

Το μέλλον της υγείας αυτού τού κόσμου βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια μας. Ας ανοίξουμε επιτέλους τα μάτια μας, και ας σταματήσουμε να δηλητηριάζουμε και να κακοποιούμε τα ίδια τα παιδιά μας...

ΒασίλειοςςΜαυρομμάτης-(*)

bmavromatis@gmail.com ------

(*) Ο κ. Βασίλειος Μαυρομμάτης είναι διατροφικός σύμβουλος και ομοιοπαθητικός. Έχει ιδρύσει στην Αθήνα το Κέντρο Εναλλακτικών Θεραπειών με παράρτημα στη Νάξο.

Πηγή.

http://freeinquiry.gr/pro.php?id=1931

2 σχόλια:

  1. Δύσκολα σημεία για να μην παρασυρθείς στον δρόμο που σου έχουν υποδείξει να ακολουθείς...όλοι θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους αλλά η ζωή μας είναι ακριβώς αυτή που περιγράφεται στο άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαριλένα μου Καλημέρα
    Τό παράδειγμα τού ζώου,μέ έκανε νά σκεφτώ διαφορετικά
    Έχω άρκετά ζώα στό σπίτι μου καί αύτό πού λέει στό άρθρο
    τό έχω παρατηρήσει,είτε τραυματισμένο είναι,είτε άρρωστο,
    συμπεριφέρεται έτσι άκριβώς.
    Βέβαια κάποιος θά μού πεί,άλλο Άνθρωπος καί άλλο τό ζώο!!
    Δέν θά έχει άδικο,μά οί παλαιότεροι όταν πονούσαν έλεγαν...
    έ πόνος είναι θά περάσει,τώρα μέ τό παραμικρό τρέχουμε
    στόν γιατρό,τί νά πεί κανείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή