Τότε και Σήμερα

Κ Α Π Ο Τ Ε…….     Σ Η Μ Ε Ρ Α…….
ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές .....    τώρα έχει δύο
δουλεύαμε οκτώ ώρες ........    τώρα έχουμε χάσει το μέτρημα
είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας .....τώρα     τα λέμε μέσω MSN και Skype
είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας......
τώρα     κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 3-4 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά .....τώρα     πίνουμε εμφιαλωμένο και…αρρωσταίνουμε
παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες ....τώρα    παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation
είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε...τώρα     έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα
κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι ...τώρα    κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ… 3000+ κυβικών
είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας....τώρα     δεν έχουμε χρόνο για κανέναν….
η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό .....    σήμερα είναι μακακία
λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.....τώρα     μας τα λέει ο navigator
ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και…ήμασταν ευτυχισμένοι ......τώρα     ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα…
είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάιδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος ...τώρα    τα βλέπουμε στην τηλεόραση
ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά....τώρα......     το λέμε και με SMS
αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια......τώρα....     το έχουμε για δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο
τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σαν τον  Σεφέρη .....τώρα...    παίρνουν από  τον Καρβέλα
ξυπνάγαμε πρωί-πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία ......τώρα    δεν πάμε γιατί είναι…μπανάλ και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες
μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.....τώρα     έχει ο καθένας το δικό του  δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…
οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή .....τώρα....    τραγουδούν με κάτι άλλο.
ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική  ανακάλυψη.....τώρα...     ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου
είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος» .....τώρα     λέμε «Αυτός φταίει»…
τα παιδιά έβλεπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ- Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα ...τώρα...    βλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν…τους κακούς
νοιαζόμασταν για το γείτονα ....τώρα...    δεν ξέρουμε καν ποιος μένει δίπλα μας
ζούσαμε με ένα μισθό ....τώρα...    δυο μισθοί δεν φτάνουν
περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό....τώρα...     μιζεριάζουμε σε ακριβά ψεύτικα εστιατόρια….
τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός ή ο φίλος....τώρα...     μας δανείζουν οι τράπεζες
δουλεύαμε για να ζήσουμε.....τώρα...     ζούμε για να δουλεύουμε
δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο αισιόδοξοι, ακόμη κι ευτυχισμένοι! ...ένώ τώρα......    έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας…

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή….
Πηγή.
http://ipapanik.wordpress.com/page/6/