Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Θερμοφόρες του 2ου αιώνα μ.χ.


Πήλινες θερμοφόρες του 2ου αιώνα μ.Χ.
από τη Νέα Πάφο

Ένα ζεστό άγγιγμα 1800 ετών περιμένει τους επισκέπτες στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάφου στην Κύπρο. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν δυο πήλινα κλειστά αγγεία που βρέθηκαν στη θέση Νέα Πάφος και χρονολογούνται γύρω στον 2ο αι. μ.Χ. Οι δύο αυτές πεπιεσμένες πρόχοι αναπαριστούν ζεύγος χεριών στο ύψος της παλάμης. Κάθε ανάγλυφη παλάμη καλύπτει ολοκληρωτικά τον ώμο και το σώμα της καθεμιάς πρόχου, ενώ η προχοή και η λαβή σχηματίζονται στο νοητό ύψος των καρπών. Η βάση, ακόσμητη και επίπεδη, αποτελεί την επιφάνεια που τοποθετούνταν στο δέρμα, για να το ζεστάνει με το νερό που θα τοποθετούνταν στο εσωτερικό.
Τα αγγεία βρέθηκαν σε τάφο του 2ου αι. μ.Χ. μαζί με άλλα, όπου επίσης απεικονίζονταν ομοιώματα μελών του σώματος, αλλά και με μια μεγάλη συλλογή ιατρικών εργαλείων. Φαίνεται λοιπόν ότι ο νεκρός, πιθανότατα ιατρός, τάφηκε μαζί με τα εργαλεία με τα οποία θεράπευε τους σύγχρονούς του αλλά και με τα μέσα της ανακούφισής τους από τον πόνο και το κρύο. Έτσι λοιπόν, η αποκάλυψη της ταφής του έφερε στο φως άγνωστες πτυχές της αρχαίας ιατρικής.



Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες, http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=5621

Όταν Έσπαγαν Πιάτα στην Αρχαία Ταβέρνα



Όταν ο Αριστοφάνης βάζει στο στόμα του δούλου Παφλαγόνα την αλαζονική φράση «Μόλις φάω ζεστές παλαμιδοφέτες και πιω από πάνω σκέτο κρασί,θα κάμω λιώμα εγώ τους στρατηγούς της Πύλου» κι όταν ο ρήτορας Υπερείδης σημειώνει πως «οι Αρεοπαγίτες απαγόρευαν σε οποιονδήποτε είχε γευματίσει σε καπηλείο να επισκεφθεί τον Αρειο Πάγο»,μιλούν, εκτός των άλλων, για έναν λαϊκό θεσμό της αρχαίας Αθήνας ευρύτατα διαδεδομένο και δημοφιλή. Γιατί αν η αριστοκρατία διασκέδαζε στα συμπόσια τρώγοντας και κυρίως πίνοντας, το αντίστοιχο για τους απλούς ανθρώπους ήταν οι ταβέρνες και τα καπηλειά, στα οποία ήταν ελεύθερη η είσοδος για όλους. Κρασί, φαγητό, ενίοτε και τυχερά παιχνίδια- έτσι εξηγείται και η κακή φήμη τους- ήταν οι παροχές αυτών των χώρων. Και επειδή ο κάπηλος μπορούσε να είναι ταυτόχρονα και λιανοπωλητής, οι αρχαίες πηγές λένε ότι τα εμπορεύματά του ήταν το κρασί, το ξύδι και οι πυρσοί με τους οποίους οι πελάτες φώτιζαν τον δρόμο για το σπίτι τους τη νύχτα, ώστε να προστατεύονται από τους κλέφτες μανδυών. Μια τέτοια ταβέρνα εντοπίστηκε στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 από τον αμερικανό αρχαιολόγο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ κατά τις ανασκαφές της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Την απόδειξη μάλιστα για την ύπαρξη της ταβέρνας, η οποία προφανώς ήταν ένα απλό κτίσμα σε μια σειρά καταστημάτων της Αγοράς, την έδωσε ακριβώς η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αγγείων για την πόση οίνου αλλά και κατάλοιπα τροφίμων!


Τι χρειάζεται μια ταβέρνα; Πρωτίστως καλό κρασί. Δευτερευόντως καλό φαγητό. Και τότε η επιτυχία της είναι εξασφαλισμένη. Ο,τι ισχύει δηλαδή σήμερα, το ίδιο ακριβώς ήταν απαραίτητο και τότε: τον 5ο, τον 4ο, τον 3ο αιώνα π.Χ. και... ως τις μέρες μας. Τόσο στην κωμωδία όσο και στους δικανικούς λόγους επιβεβαιώνεται μάλιστα η ύπαρξη του «καπηλείου της γειτονιάς», τόσο πολλά ήταν διασπαρμένα στο άστυ. Στα ανατολικά της Αγοράς αποκάλυψε ο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ την ταβέρνα που επρόκειτο να δώσει με τα ευρήματά της πλήθος πληροφοριών για ό,τι έπιναν και έτρωγαν οι άνθρωποι μεταξύ του 400 και 380 π.Χ. στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο επομένως που αυτή η ταβέρνα αναφέρεται σήμερα στις επιστημονικές μελέτες για τη ζωή των ανθρώπων εκείνη την εποχή.

ΝΑΤΑΛΙΑ ΓΕΡΑΚΗ

Μαγεύει, με όπλο το φλάουτό της



Γεννήθηκε στην Αθήνα, όμως πολύ νωρίς έφυγε για το εξωτερικό, προκειμένου να ακολουθήσει το όνειρό της. Η Ναταλία Γεράκη επισημαίνει ότι δεν αποφάσισε σε κάποια στιγμή της ζωής της να γίνει μουσικός, ήταν σα να υπήρχε πάντα αυτή η βεβαιότητα για το δρόμο που θα ακολουθήσει μεγαλώνοντας. Ετσι, τελειώνοντας το σχολείο, απλά βρέθηκε στη Γαλλία και μετά από τρία χρόνια στη Γερμανία, όπου είχε την ευκαιρία να σπουδάσει σε μία από τις πιο δυνατές τάξεις φλάουτου της Κρατικής Ακαδημίας Μουσικής της Στουτγάρδης. Σήμερα, θεωρείται μια σολίστ παγκόσμιας εμβέλειας, δίνει συναυλίες σε όλη την Ευρώπη και διδάσκει, τα παιδιά που έχουν την ίδια δίψα με τη δική της. Η έδρα της παραμένει η Στουτγάρδη, επισκέπτεται αρκετά συχνά την Ελλάδα, ωστόσο, όταν μιλάει για την ελληνική πραγματικότητα, μπορεί κανείς να διακρίνει την αντίδρασή της. Σε συνέντευξή της, η Ναταλία Γεράκη, εξήγησε ότι αν και έφυγε με θυμό από τη χώρα - "επειδή με παίδευε και δεν μου έδινε ούτε τα στοιχειώδη για να προχωρήσω", εντούτοις με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβε ότι δεν είναι θυμωμένη, αλλά πληγωμένη, καθώς όπως υποστηρίζει, "υπάρχει απίστευτος αριθμός ταλαντούχων νέων που, δυστυχώς, πρέπει να αφήσουν την Ελλάδα εάν θέλουν να εξελιχθούν".

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα.

Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά
προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια
γριά, είπε:
«Σ' αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:
«Μήπως έκανα κάτι κακό;».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε:
«Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:
«Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο λέγοντας:
«Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο
Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος
ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως
εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ
δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος
ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσαχρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί
κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο. Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:
- Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο" στις
τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο
φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι
ακόμα και να με μαστιγώνουν».

Πηγή: “Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα” - Εκδόσεις Σαββάλα

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

@ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ?

Από πού προέρχεται το σύμβολο @ που χρησιμοποιείται στο Ιντερνέt.
Αντίθετα με ό,τι φανταζόμαστε, το σύμβολο @ υπήρχε πολύ πριν εφευρεθούν τα κομπιούτερ.
Με το @ συμβολίζεται η ένωση δύο γραμμάτων, του a και του d, τα οποία σχηματίζουν την πρόθεση της λατινικής γλώσσας ad, που σημαίνει "στο", "προς", "πλησίον", "κοντά".
 Όταν ένωσαν αυτά τα δύο γράμματα σε ένα, η γραμμή του d κάμφθηκε εντελώς προς τα αριστερά. Αυτό ίσως συνέβη γύρω στον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ.
 Αλλά και στις μέρες μας το σύμβολο @ χρησιμοποιήθηκε στην εμπορική αλληλογραφία και γι' αυτό αναπαραστάθηκε στο πληκτρολόγιο των γραφομηχανών.
 Η χρήση του @ στην αλληλογραφία μέσω Ιντερνέτ οφείλεται στην αρχική του σημασία "προς" (ad είναι το αντίστοιχο του at στα αγγλικά). Το παράδοξο είναι ότι το @ έχει καθιερωθεί με διαφορετικές ονομασίες ανά την υφήλιο.
 Στη γλώσσα μας το λέμε "παπάκι", στα ιταλικά ονομάζεται chiocciola (σαλιγκάρι), στα ολλανδικά apestaart (ουρά πιθήκου), στα εβραϊκά strudel, στα ισπανικά arroba (μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιείται στο κρασί), στα νορβηγικά kanec-bolle (ένα σπειροειδές ψωμάκι κανέλας), στα γερμανικά klammeraffe (πίθηκος-αράχνη), στα δανικά snabel-a (προβοσκίδα ελέφαντα), στα γαλλικά arobase, από τα ισπανικά, ή escargot (σαλιγκάρι).

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟ ΜΠΑΧΑΛΟ

Εισαγγελική έρευνα για εφοπλιστή … ναύτη
Την παρέμβαση της Προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά προκάλεσαν οι καταγγελίες ότι ο Πρόεδρος της «Ένωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας» Απόστολος Βεντούρης ήταν ναυτολογημένος σε δικά του πλοία. Για την υπόθεση διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση, ενώ διενεργείται ΕΔΕ και από το Λιμενικό για να διαπιστωθεί κάτω από ποιες συνθήκες ο πλοιοκτήτης εμφανιζόταν επί δεκαεπτά χρόνια ως ναυτικός.
Όπως αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της απεργίας των ναυτικών, ο εκπρόσωπος των ακτοπλοϊκών εταιρειών, πρόεδρος εργοδοτικού σωματείου ήταν ναυτολογημένος ως μούτσος, ναυτόπαις κατά την επίσημη ορολογία, σε ακινητοποιημένο καράβι.
 Όπως προκύπτει από τον πίνακα θαλάσσιας υπηρεσίας ο Απόστολος Βεντούρης έχει ναυτολογηθεί από το 1980 μέχρι και πριν από λίγες ημέρες ως ναυτόπαιδο, 24 σε συνολικά πλοία.

Η πρωτοφανής αποκάλυψη εφοπλιστής να εμφανίζεται ασφαλισμένος ως ναυτικός τεκμηριώνει σειρά παρανομιών καθώς αλλοιώνεται η σύνθεση του πληρώματος αφού μια θέση ναυτικού που προβλέπεται από τους σχετικούς κανονισμούς καταλαμβάνεται από εφοπλιστή, ενώ ο «ναύτης» δεν βρίσκεται στην εργασία του όπως θα έπρεπε.
 Επιπλέον το ΝΑΤ που είναι επιδοτούμενο από το κράτος ασφαλιστικό ταμείο, θα πληρώσει σύνταξη απόμαχου ναυτικού αλλά και τις άλλες παροχές σε εύπορο εφοπλιστή!
http://www.antinews.gr/?p=74375#comment-580495