Πηγή.
http://efagonizesthe.blogspot.com/2011/06/blog-post_14.हटमल
Λένε πως βλέπουν με τα μάτια της ψυχής, όμως η αλήθεια είναι πως η αφή είναι ο οδηγός τους στη ζωή, μαζί με την ακοή.
Και στα αυτιά τους, πολλά παιδιά με προβλήματα όρασης στην Ελλάδα, έχουν συντροφιά τις μελωδικές φωνές δύο γυναικών, οι οποίες, ακατάπαυστα, τα τελευταία 27 χρόνια διαβάζουν και ηχογραφούν βιβλία, σημειώσεις ακόμα και εκκλησιαστικούς ψαλμούς, προκειμένου να τα βοηθήσουν.
Η Ζωή Παύλου και η Ζίλη Δεληγιάννη εργάζονται εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες στη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Προστασίας Τυφλών Βορείου Ελλάδος " Ο ΗΛΙΟΣ "- Σχολή τυφλών, με κυρίαρχο μέλημα την ηχογράφηση βιβλίων και οποιονδήποτε άλλων εγγράφων επιθυμούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.
«Έχουμε ηχογραφήσει μέχρι και το 'Στοίχημα', που μας ζήτησαν κάποια άτομα, συνταγές μαγειρικής, όπως και οδηγίες χρήσης ηλεκτρικών συσκευών», λένε χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το στούντιο ηχογραφήσεων μοιάζει σαν να έχει βγει από τη δεκαετία του ΄80, καθώς ακόμη χρησιμοποιούνται κασέτες για την ηχογράφηση, ενώ μόλις πρόσφατα εξοπλίστηκε με καινούργια μηχανήματα, δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη.
«Θα ξεκινήσουμε την ψηφιοποίηση του αρχείου από το νέο έτος, καθώς εκκρεμεί, ελλείψει χρημάτων, η εκπαίδευση των υπαλλήλων μας», εξηγεί η διευθύντρια του Ιδρύματος, Σοφία Γκίκα.
Στο μικρό στούντιο του Ιδρύματος ηχογραφούνται, εδώ και δεκαετίες, σχολικά, πανεπιστημιακά και λογοτεχνικά βιβλία, καθώς και χειρόγραφες σημειώσεις από πανεπιστημιακούς για τους τυφλούς μαθητές τους.
«Εκεί, συναντάμε και τη μεγαλύτερη δυσκολία, αφού, αν ο γραφικός χαρακτήρας είναι δύσκολος, θα πρέπει να … αποκρυπτογραφήσουμε το νόημα», αναφέρει η κ. Δεληγιάννη.
Όσο για τα ογκώδη πανεπιστημιακά βιβλία, χρειάζονται πολλές ώρες ηχογράφησης, καθώς 500 πυκνογραμμένες σελίδες, απαιτούν κατά μέσο όρο, περίπου 20 με 25 ωριαίες κασέτες.
«Να φανταστείς ότι, τη νομική την έχω 'γράψει' τρεις φορές, μόνο πτυχίο που δεν έχω πάρει», λέει χαριτολογώντας η κ. Παύλου, η οποία έχει επιφορτιστεί κυρίως με την ηχογράφηση των πανεπιστημιακών βιβλίων. «Πρόκειται για βιβλία που οι φοιτητές με προβλήματα όρασης θέλουν γρήγορο λόγο στην ηχογράφηση», προσθέτει.
Η βιβλιοθήκη, πάντως, που αριθμεί πάνω από 2000 ηχογραφημένα βιβλία, αποτελεί «όαση» για φοιτητές με προβλήματα όρασης σε όλη την Ελλάδα, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις σπουδές τους.
«Θυμάμαι μια φοιτήτρια στην Αλεξανδρούπολη, η οποία μας έστελνε ταχυδρομικώς τα βιβλία της, τα ηχογραφούσαμε και της τα στέλναμε πίσω μαζί με τις κασέτες, διαδικασία που κράτησε όλα τα χρόνια που χρειάστηκε για να ολοκληρώσει τις σπουδές της», αναφέρει η κ. Παύλου.
Τα παιδιά, πάντως, του δημοτικού θέλουν η ηχογράφηση να είναι πιο αργή για να είναι περισσότερο κατανοητά όσα ακούνε και «να «χρωματίζεις», όπως σημειώνει η κ. Δεληγιάννη, «τη χροιά στη φωνή».
Εκτός από τις ηχογραφήσεις, η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος διαθέτει και 2500 εκπαιδευτικά βιβλία με γραφή μπράιγ, ενώ σε άλλη αίθουσα, υπάρχουν εκτυπωτές που τυπώνουν σε μπράιγ και υπολογιστές με οθόνες αφής.
«Όταν πρωτοήρθα στο Ίδρυμα, πήγα στο οικοτροφείο και είδα μια κοπέλα, η οποία καθόταν μπροστά σε έναν υπολογιστή, με σβησμένη οθόνη. Όταν τη ρώτησα τι κάνει, μου απάντησε ότι σερφάρει στο διαδίκτυο και αντιλαμβανόμενη την έκπληξή μου, μου έδειξε, δίπλα στο πληκτρολόγιο, την οθόνη αφής μπράιγ, που επιτρέπει στους τυφλούς να 'διαβάζουν' τη εικόνα στον υπολογιστή», μας λέει η διευθύντρια του Ιδρύματος.
Παράλληλα, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο προγράμματα εκμάθησης της γραφής μπράιγ, για τα οποία δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον εκπαιδευτικοί, καθώς τα προγράμματα αυτά έχουν μοριοδότηση.
Προτεραιότητα, πάντως, για τη συμμετοχή έχουν οι αιτήσεις των εκπαιδευτικών, που εργάζονται σε ειδικά σχολεία, τα ΑμεΑ και οι οικογένειες ατόμων, που έχουν προβλήματα όρασης.
«Τα μαθήματα, διάρκειας 50 ωρών, κοστίζουν 250 ευρώ και γίνονται στις ειδικές γραφομηχανές που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και ακριβές, αφού πωλούνται προς 1500 ευρώ η μία», τονίζει η κ. Γκίκα.
Στις γραφομηχανές μπράιγ υπάρχουν μόνο έξι πλήκτρα και ένα έβδομο που είναι το κενό, ενώ το χαρτί που χρησιμοποιείται είναι σχετικά παχύ για τη σωστή αποτύπωση των συμβόλων.
«Μην ξεχνάτε ότι οι βλέποντες, αν εκπαιδευτούν, μπορούν άμεσα να διαβάσουν ένα χαρτί με κείμενο μπράιγ, ενώ οι τυφλοί χρειάζονται περίπου έναν χρόνο για να μπορέσουν να το διαβάσουν ψηλαφιστά. Αν παρατηρήσετε, μάλιστα, τα ακροδάχτυλά τους, το δέρμα γίνεται πιο λεπτό από το 'διάβασμα'…..» καταλήγει.
Νατάσα Καραθάνου
Και στα αυτιά τους, πολλά παιδιά με προβλήματα όρασης στην Ελλάδα, έχουν συντροφιά τις μελωδικές φωνές δύο γυναικών, οι οποίες, ακατάπαυστα, τα τελευταία 27 χρόνια διαβάζουν και ηχογραφούν βιβλία, σημειώσεις ακόμα και εκκλησιαστικούς ψαλμούς, προκειμένου να τα βοηθήσουν.
Η Ζωή Παύλου και η Ζίλη Δεληγιάννη εργάζονται εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες στη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Προστασίας Τυφλών Βορείου Ελλάδος " Ο ΗΛΙΟΣ "- Σχολή τυφλών, με κυρίαρχο μέλημα την ηχογράφηση βιβλίων και οποιονδήποτε άλλων εγγράφων επιθυμούν τα άτομα με προβλήματα όρασης.
«Έχουμε ηχογραφήσει μέχρι και το 'Στοίχημα', που μας ζήτησαν κάποια άτομα, συνταγές μαγειρικής, όπως και οδηγίες χρήσης ηλεκτρικών συσκευών», λένε χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το στούντιο ηχογραφήσεων μοιάζει σαν να έχει βγει από τη δεκαετία του ΄80, καθώς ακόμη χρησιμοποιούνται κασέτες για την ηχογράφηση, ενώ μόλις πρόσφατα εξοπλίστηκε με καινούργια μηχανήματα, δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη.
«Θα ξεκινήσουμε την ψηφιοποίηση του αρχείου από το νέο έτος, καθώς εκκρεμεί, ελλείψει χρημάτων, η εκπαίδευση των υπαλλήλων μας», εξηγεί η διευθύντρια του Ιδρύματος, Σοφία Γκίκα.
Στο μικρό στούντιο του Ιδρύματος ηχογραφούνται, εδώ και δεκαετίες, σχολικά, πανεπιστημιακά και λογοτεχνικά βιβλία, καθώς και χειρόγραφες σημειώσεις από πανεπιστημιακούς για τους τυφλούς μαθητές τους.
«Εκεί, συναντάμε και τη μεγαλύτερη δυσκολία, αφού, αν ο γραφικός χαρακτήρας είναι δύσκολος, θα πρέπει να … αποκρυπτογραφήσουμε το νόημα», αναφέρει η κ. Δεληγιάννη.
Όσο για τα ογκώδη πανεπιστημιακά βιβλία, χρειάζονται πολλές ώρες ηχογράφησης, καθώς 500 πυκνογραμμένες σελίδες, απαιτούν κατά μέσο όρο, περίπου 20 με 25 ωριαίες κασέτες.
«Να φανταστείς ότι, τη νομική την έχω 'γράψει' τρεις φορές, μόνο πτυχίο που δεν έχω πάρει», λέει χαριτολογώντας η κ. Παύλου, η οποία έχει επιφορτιστεί κυρίως με την ηχογράφηση των πανεπιστημιακών βιβλίων. «Πρόκειται για βιβλία που οι φοιτητές με προβλήματα όρασης θέλουν γρήγορο λόγο στην ηχογράφηση», προσθέτει.
Η βιβλιοθήκη, πάντως, που αριθμεί πάνω από 2000 ηχογραφημένα βιβλία, αποτελεί «όαση» για φοιτητές με προβλήματα όρασης σε όλη την Ελλάδα, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις σπουδές τους.
«Θυμάμαι μια φοιτήτρια στην Αλεξανδρούπολη, η οποία μας έστελνε ταχυδρομικώς τα βιβλία της, τα ηχογραφούσαμε και της τα στέλναμε πίσω μαζί με τις κασέτες, διαδικασία που κράτησε όλα τα χρόνια που χρειάστηκε για να ολοκληρώσει τις σπουδές της», αναφέρει η κ. Παύλου.
Τα παιδιά, πάντως, του δημοτικού θέλουν η ηχογράφηση να είναι πιο αργή για να είναι περισσότερο κατανοητά όσα ακούνε και «να «χρωματίζεις», όπως σημειώνει η κ. Δεληγιάννη, «τη χροιά στη φωνή».
Εκτός από τις ηχογραφήσεις, η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος διαθέτει και 2500 εκπαιδευτικά βιβλία με γραφή μπράιγ, ενώ σε άλλη αίθουσα, υπάρχουν εκτυπωτές που τυπώνουν σε μπράιγ και υπολογιστές με οθόνες αφής.
«Όταν πρωτοήρθα στο Ίδρυμα, πήγα στο οικοτροφείο και είδα μια κοπέλα, η οποία καθόταν μπροστά σε έναν υπολογιστή, με σβησμένη οθόνη. Όταν τη ρώτησα τι κάνει, μου απάντησε ότι σερφάρει στο διαδίκτυο και αντιλαμβανόμενη την έκπληξή μου, μου έδειξε, δίπλα στο πληκτρολόγιο, την οθόνη αφής μπράιγ, που επιτρέπει στους τυφλούς να 'διαβάζουν' τη εικόνα στον υπολογιστή», μας λέει η διευθύντρια του Ιδρύματος.
Παράλληλα, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο προγράμματα εκμάθησης της γραφής μπράιγ, για τα οποία δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον εκπαιδευτικοί, καθώς τα προγράμματα αυτά έχουν μοριοδότηση.
Προτεραιότητα, πάντως, για τη συμμετοχή έχουν οι αιτήσεις των εκπαιδευτικών, που εργάζονται σε ειδικά σχολεία, τα ΑμεΑ και οι οικογένειες ατόμων, που έχουν προβλήματα όρασης.
«Τα μαθήματα, διάρκειας 50 ωρών, κοστίζουν 250 ευρώ και γίνονται στις ειδικές γραφομηχανές που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και ακριβές, αφού πωλούνται προς 1500 ευρώ η μία», τονίζει η κ. Γκίκα.
Στις γραφομηχανές μπράιγ υπάρχουν μόνο έξι πλήκτρα και ένα έβδομο που είναι το κενό, ενώ το χαρτί που χρησιμοποιείται είναι σχετικά παχύ για τη σωστή αποτύπωση των συμβόλων.
«Μην ξεχνάτε ότι οι βλέποντες, αν εκπαιδευτούν, μπορούν άμεσα να διαβάσουν ένα χαρτί με κείμενο μπράιγ, ενώ οι τυφλοί χρειάζονται περίπου έναν χρόνο για να μπορέσουν να το διαβάσουν ψηλαφιστά. Αν παρατηρήσετε, μάλιστα, τα ακροδάχτυλά τους, το δέρμα γίνεται πιο λεπτό από το 'διάβασμα'…..» καταλήγει.
Νατάσα Καραθάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου