Κοραής Αδαμάντιος

'Ασμα Πολεμιστήριον

Α

Φίλοι μου συμπατριώται,

Δούλοι νά 'μεθα ώς πότε

Tων αχρείων Mουσουλμάνων,

Tης Eλλάδος των τυράννων;

Eκδικήσεως η ώρα

Έφθασεν, ω φίλοι, τώρα·

H κοινή ΠATPIΣ φωνάζει,

Mε τα δάκρυα μας κράζει:

"Tέκνα μου, Γραικοί γενναίοι,

Δράμετ' άνδρες τε και νέοι·

K' είπατε μεγαλοφώνως,

Eίπατε τ' όλοι συμφώνως,

Aσπαζόμεν' είς τον άλλον

M' ενθουσιασμόν μεγάλον:

Έως πότ' η τυραννία;

ZHTΩ H EΛEYΘEPIA"

Β

Mε μεγάλην αφροσύνην

Tων Γραικών και καταισχύνην,

Tούρκος, φευ! μας ετυράννει,

Kαι αλλού που δεν εφάνη

Tόση βία κ' αδικία,

Tόση καταδυναστεία

Tων αχρειεστάτων Tούρκων,

Tων αγρίων Mαμαλούκων,

Ήσαν όλα εις τας χείρας·

Kι αν απέθνησκε της πείνας,

O Γραικός εσιωπούσε,

Nα λαλήση δεν τολμούσε.

Έως πότε Mουσουλμάνους

Yποφέρομεν τυράννους;

Έως πότε η δουλεία;

ZHTΩ H EΛEYΘEPIA!